Charme Offensief

 

Jan van Til

 

 

 

Hoe kan een burger vertrouwen krijgen in haar overheid als diezelfde overheid haar ziet als … klant? Overheid die de onderlinge verhoudingen zelf zó scheef trekt, zet haar burgers op het verkeerde been, creëert verwarring en wekt daarmee verwachtingen die niet waargemaakt kùnnen worden. Op die manier legt de overheid niet alleen kiem voor gestaag groeiend wantrouwen; ze levert er in hoogsteigen persoon ook nog eens vruchtbare voedingsbodem voor.

 

Tja, hoe loop je zo’n achterstand-in-vertrouwen weer in? Alleen een grootscheeps en persoonlijk charme offensief kan het tij voor het strandende overheidsschip nog keren. Vertrouwen is een zaak van evenwichtige onderlinge verhoudingen!

 

Om te beginnen sturen we de klant radicaal naar huis en stellen we vast dat we van doen hebben met burgers. In moderne informatiemaatschappij draait het meer dan ooit om burgers! Burgers, burgers en nog eens burgers. Had ik al gezegd dat het in moderne informatiemaatschappij meer dan ooit om burgers draait? Burgers! Burgers in al hun dynamische, veelkleurige enzovoort samenlevingsverbanden. Bijvoorbeeld als inwoner, als asielzoeker, als zelfstandige, als medewerker in bedrijf of … als overheidsdienaar.

Als burger zijn we altijd burger te midden van onze médeburgers – ongeacht de manier, hoedanigheid enzovoort waarop die medeburgers zich van moment tot moment aan ons voordoen. Neemt u alstublieft even wat tijd voor uzelf om de diepte van deze gedachte te doorvoelen.

 

Als burgers hebben we plichten en rechten. Allemaal. In elke situatie. Dat geldt dus ook de burger die zich in de onderlinge verhoudingen als overheidsdienaar manifesteert. Het devies luidt: Denk Burger! Als iedere burger stelselmatig aan zijn/haar situationele plichten gehoor geeft, komt iedere burger netzo stelselmatig aan zijn/haar situationele trekken (rechten).

 

Vanuit zo’n basis kan het charme offensief in volst vertrouwen losbarsten. Er is enorme achterstand – en die móet worden ingelopen! Werp, met andere woorden, als overheidsdienaren alle mogelijke charmes in de strijd om het vertrouwen van de burger te herwinnen. Bedenk: wie vertrouwen van medeburgers wil winnen, moet ermee beginnen alle vertrouwen aan medeburgers te geven!

 

In onze moderne informatiesamenleving ontstaat en groeit onderling burgervertrouwen als de overheid (lees: de burgers die zich manifesteren als overheidsdienaren) infrastructurele voorzieningen treft die eraan bijdragen dat haar burgers er blindelings op kunnen vertrouwen dat informatie over henzelf gegarandeerd in vertrouwde handen blijft.

 

En dan kunnen er al snel meters worden gemaakt! Begin dicht bij huis; begin bij de Wet Bescherming Persoonsgegevens. Neem die op de schop en regel – grondig – het persoonlijk eigendom van persoonsinformatie. Dàt geeft vervolgens op ongekend krachtige wijze richting aan evenwichtige ontwikkeling van verhoudingen van alle burgers in informatiemaatschappij. Neemt u alstublieft even wat tijd voor uzelf om de diepte van deze gedachte te doorvoelen. Dat vergt wat leeswerk; zie het als uw burgerplicht. Leeswerk dat loont: u komt erdoor tot uw (burger)recht! Hebt u even tijd?

 

 

 

Maart 2009, 2009 © Jan van Til

 

Voorgaande tekst is eveneens gepubliceerd op BurgerBlog.