2007.02 Aantekeningen
Jan van Til
Onderstaande
tekstfragmenten zijn hoofdzakelijk afkomstig uit e-mail die ik verstuurde in de
periode maart, april en mei 2007. De volgorde van de fragmenten is
chronologisch.
01. Nee, ikformatie
is voor mij een nieuw woord. Google geeft wel ‘hits’ te zien, maar dat heeft
allemaal niets om het lijf. En bij xformatie geeft
Google het (helemaal) op. Trouwens, Google weet zich ook geen raad met informatierotonde.
Een mooi woord - het moet maar snel 2 april worden… zodat het veelvuldig in
goed verband kan vallen. Anders vrees ik dat het woord eenzelfde lot
beschoren is als eerder het woord ‘informatie-architect’.
02. Wat me - deze keer -
bijzonder trof was: ‘Wat blijft ook met voortgaande globalisering houdbaar? Het
opbouwende antwoord is weer verrassend eenvoudig: de persoon.’. Een abstractie
die ik nog niet zo helder (of moet ik zeggen: ‘op deze manier’?) had gemaakt…
en die nu plotsklaps bundelend (ordenend) werkt voor een trits aan gedachten
die ik tot nu toe als een jongleur los bij elkaar in de lucht probeerde te
houden. Dank je wel!
03. Sinds gisteren heb ik
(eindelijk) ‘de geest’ en ben gestart met mijn presentatie ‘infrastructuur voor
informatierotonde’. Als het ‘een beetje wil’, stuur ik je dit weekend een
voorproefje.
04. Een vraag die kortgeleden
bij me opkwam is de volgende: ‘Is alle informatie per definitie
persoonsinformatie?’. Als ik bijvoorbeeld een Nokia koop, zit er een
gebruiksaanwijzing bij - een stuk informatie. Is dat dan persoonsinformatie van
Nokia?
05. Door zo ruim de ruimte te
zoeken… krijg je - o, paradox - zicht op heel kleine - je ziet ze zo maar over
het hoofd - (basis)elementen die ‘ook met voortgaande globalisering
houdbaar’ zijn. En bij mij ‘flitste’ er direct achteraan: en dat geldt ook
voor zoiets als de ‘informatie-transactie’. Kleine
elementen… En er zijn er heel, heel veel van… Maar… Maar, dat is de wereld
waarin we vandaag leven! En die al maar manifester vorm gaat krijgen. En die metapattern nodig heeft. En die
veel profijt van iDNA
kan hebben.
06. En ja, achteraf ‘wist’ ik
dit natuurlijk allang, maar het kwam niet samen, het ordende zich nog niet op
deze manier. Het was voor mij op dat moment en bezig met dat-en-dat...
dat het kwartje op deze specifieke manier viel. En dan denk je terug… ‘Informatieverkeer
in Publiek domein’ (www.pauljansen.eu/materiaal/Schetsboek.pdf)
- bijvoorbeeld: daar staat het allemaal al in. Al lang! Wat snapt een mens
eigenlijk als tie zegt dat ie
ut snapt? Nooit meer dan waar ie op zo’n moment voor
is ‘ingericht’. En dat is gelukkig steeds in beweging!
07. Wie op weg is om Gasrotonde van Europa te worden…
is ook op weg - dat kan niet anders - om Informatierotonde (voor gas)
van Europa te worden. Want wat is een gasrotonde nu zonder haar onlosmakelijke
informatierotonde? Dat is als Yin en Yang - zeg maar.
Bouwen aan een informatierotonde
voor tal van (gerelateerde) organisaties die enerzijds autonoom zijn en
anderzijds ook steeds meer als schakel in één of meer ketens functioneren - teneinde te kunnen … functioneren. In soort van federatief
verband. Onderling afhankelijk dus. Wie zich dat realiseert… ontmoet
werkelijkheid.
Door een infrastructuur voor
informatierotonde neer te zetten maak je ook een kwalitatieve sprong. En dat is ook noodzakelijk, want met onze huidige manier-van-doen
van informatievoorziening komen we er niet. Dat loopt dood. Wees eerlijk - wat
zegt je gevoel je? We zijn al zo lang bezig… We doen ons stinkende best… En de
successen die we boeken - op informatisch terrein -
zijn nog steeds omgeven door allerhande gedoe. En kleine aanpassingen kosten
dan al snel ‘bergen’ geld. Op de één of andere manier krijgen we ‘het’ maar
niet onder de knie. Het is niet wendbaar genoeg. Veranderingen duren te lang.
Data-inconsistentie is een groot probleem – niet of nauwelijks te temmen.
Enzovoort.
Het is alsof we water zoeken
op ongeveer
08. Belangrijkste notie in “Ontology for interdependency”
(te vinden op: http://primavera.fee.uva.nl/PDFdocs/2007-05.pdf)
is dat de tegenhanger van het autonome ‘onafhankelijk’ niet is… ‘afhankelijk’,
maar juist… ‘onderling afhankelijk’. Het liefst willen wij-van-de-Gasunie
(maar dat geldt natuurlijk voor iedereen en voor elk bedrijf) onafhankelijk
zijn van 'de rest' en dus ook autonoom opereren. Tegelijk weten we inmiddels ook wel dat (rechts)personen vandaag de dag meer
en meer als gevarieerde schakels in allerlei dynamische ketens acteren, ketens
waaraan iedereen zijn/haar eigen specifieke bijdrage levert om iets ‘groters’ voor elkaar te krijgen: onderling afhankelijk dus.
In “Ontology for interdependency” wordt een samenhangende beschrijving
gegeven (een ontologie) van ‘het leven’ in een informatiemaatschappij van
onderlinge afhankelijkheid. Eigenlijk niets nieuws… Of…?
Maar vroeger of later loop je
dan toch weer tegen dat eigenaarschap aan… dus… waarom... zou je eigenaarschap
eigenlijk niet meteen in de ‘hele vergelijking’ betrekken?
10. Positief is natuurlijk
dat hij er zo mee bezig is…. Jammer is dat hij er zo mee bezig
is. Zou hij (al) in de gaten hebben dat er een wereld bestaat die ruimer is dan
de wereld waar hij nu in rondtast? Een wereld die vergaand onvergelijkbaar is
met de zijne? Een wereld waarin CCTS zeker een plaats
heeft, maar dat die plaats zo anders is dan dat hij zich nu voorstelt en voor
kan stellen. Zijn probleem is dat hij (als je ‘wereld’ even vervangt door ‘gevangenis’)
te weinig wordt gelucht. Daardoor ziet hij zijn gevangenis niet als gevangenis
en de luchtplaats niet als mogelijkheid om te dromen over reëel ruimere
horizonten.
11. Als ‘volkomen’ seculier
mens ben je tenminste op de hoogte. Ik las dat de
Britse supermarktketen Somerfield een soort Paas-enquete heeft gehouden waaruit (o.a.) als resultaat
naar voren kwam dat een kwart van de Britten niet meer weet dat met Pasen de
geboorte van Christus wordt gevierd…. Na correctie luidde het bericht dat een
kwart van de Britten niet meer weet dat met Pasen de wedergeboorte van Christus
wordt gevierd….
12. Voor wie zich – door
‘gedegen’ opleiding en vervolgens jarenlange werkervaring in het bedrijfsleven
– de oogkleppen van het organisatie’brede’
perspectief heeft laten aanmeten… ligt het (nog) niet zo voor de hand zich zo
heel erg betrokken te voelen bij (geworteld te weten in) zoiets als
‘maatschappelijke schaal’. Natuurlijk – die maatschappelijke schaal is er wel… enne… niks mis mee ook… maar (daar komen de oogkleppen) wat
heb je daar als organisatie nou mee van doen dat je je
ideeën over informatieverkeer zou moeten nuanceren of zelfs (radicaal) wijzigen?
En ook andersom: Voor wie zich – door ‘gedegen’ opleiding en vervolgens
jarenlange werkervaring bij de overheid – de oogkleppen van het overheids(instantie)’brede’ perspectief heeft laten
aanmeten… ligt het (nog) niet zo voor de hand zich zo heel erg betrokken te
voelen bij (geworteld te weten in) zoiets als ‘organisatorische schaal’.
Natuurlijk – die organisatorische schaal is er wel… enne…
nik mis mee ook… maar (daar komen de oogkleppen) wat heb je daar als overheid(sinstantie) nou mee van doen dat je je
ideeën over informatieverkeer zou moeten nuanceren of zelfs (radicaal)
wijzigen?
13. ‘Compleet apart’ begrijp
ik hier als vanuit het zelf waardoor men – het is immers allemaal al zo
vreselijk ingewikkeld – domweg niet verder komt dan het staren naar/in de eigen
navel en als gevolg daarvan “compleet apart” blijft staan. En dat ‘compleet
apart’ neemt vandaag de dag dan de vorm aan van samen-in-apartheid
omdat dat sámen onontkoombaar is geworden en tegelijkertijd vanuit die inmiddels vergaand geïnstitutionaliseerde apartheid wordt
gezocht. En vanuit díe oplossingsruimte realiseert men riante ruimten met vrij
uitzicht over zonovergoten zeeën zonder in te zien dat
die ruimten zich in de (zoveelste) kelder van de grot van Plato bevinden (dank
je Daan).
14. Maatschappelijk
informatieverkeer. Precies. Nou, laat de overheid daar dan maar eens snel mee
aan de slag gaan, zou ik zo zeggen! Ik snak naar het moment dat ‘de overheid’
nu ein-de-lijk eens weet waar ik woon – om maar eens
iets eenvoudigs te noemen. En laat mij dáár ajb
buiten; ik heb genoeg aan ‘me eige’. Laat de overheid
háár stoepje maar (eindelijk) eens schoonvegen, dan span ik me wel in voor míjn
stoepje.
15. Wie niet regelmatig wordt
gelucht, realiseert zich niet langer dat hij/zij
eigenlijk gevangen zit. En realiseert zich zo illusie.
16. Wàt
zij (RvB) ook met/van de gasrotonde willen… en wàt zij (enkele deelnemers aan de IGD2007) verder ook maar
denken van/over de gasrotonde… en hoe dat allemaal in de tijd ook verandert…
zonder informatierotonde loopt het niet.
17. Intrigerend toch - zo’n opschrift (in Computable): ‘Belastingdienst
pakt automatisering aan’. Het probleem zit - als ik het goed begrijp - in de
automatisering. Leest u die zin alstublieft nog een rustig over. Ik wacht wel
even... Komt u ook zo tot rust bij het herlezen van zo’n
zin? Weldadig! Toch? Je moet er niet aan denken dat het probleem elders zou liggen. Op bestuurlijk vlak bijvoorbeeld. Dat zou
schijnwerpers anders richten. Een heel andere doelgroep in het vizier brengen.
Gelukkig is het dàt niet. Nu kan ‘gewoon’ de
automatisering aangepakt worden. Nee…, je moet er niet aan denken.
18. De ICT-sector
heeft helden nodig (Computable, februari). Maar… Wat
is er eigenlijk zo erg aan als ‘de traditionele ict-organisatie’
ten onder gaat? Zie http://www.computable.nl/nieuws.jsp?id=1963514.
Op een gegeven moment ben je ‘gewoon’
uitgeïnnoveerd - vraag maar aan Ilia Prigogine. En dan moet je de zaak - net zo ‘gewoon’ -
fundamenteel anders gaan aanpakken. Wie ‘gewoon’ maar een beetje door blijft
pompen verzuipt domweg. Wie de ingezette ‘beweging’ wil ombuigen moet nog eens
goed nadenken. Held is degene die op het juiste moment zijn steun aan het
traditionele opzegt en zich (met hart en ziel) aan een ruimer perspectief gaat
wijden.
19. Ik las je bijdrage aan
Digitaal Bestuur: Voorrang. In rustige cadans rollen de golven
tegen bestaand bestuurlijk bouwwerk. Mooi hoor! Je ziet het voor
je: het aan de waterlijn opgerichte zandkasteel laat zich door
de golven gewillig gezeggen en zoekt haar natuurlijke plaats… Maar, ja…
voor je het weet blijkt zoiets (opnieuw) een luchtkasteel.
20. Dank je wel voor je
professionele commentaar op mijn voorbereidende stapjes op weg naar de
Kennissessie. Op dit moment zie ik (nog) geen manier op jou en Paul bij de
kennissessie zodanig te betrekken dat er iets uitkomt dat een coalitie
versterkt of (verder) in het zadel helpt. Ik zie het domweg (nog) niet. Het
gevoel waar ik mee rondloop, zegt dat de kans op een positieve
uitkomst erg, erg klein is. Als jij iets anders (ook) ziet: zeg het
me ajb!
Maart
- mei 2007, 2007 © Jan van Til