2019.02 Aantekeningen
Jan van Til
Onderstaande
tekstfragmenten zijn veelal afkomstig uit reacties op LinkedIn, iBestuur, blogs
en e-mail die ik verstuurde in de tweede vier maanden van 2019. De volgorde van
de aantekeningen is chronologisch.
01. Mijn voormalig werkgever
houdt zich m.i. nog altijd wat te star/rigide bezig met wat zij beschouwt als
haar (traditionele) core business. Ze doet nu wel iets met waterstof enzo, wel
belangrijk, zeker, maar – kom op zeg – is dat niet gewoon erg veel meer van hetzelfde?
Waterstof is ook maar weer gewoon gas! In december 2017 hintte Oudejans
(Inzake, PwC), m.i. zeer terecht, op “Infostructuur” – analoog aan
gas-infrastructuur. En die twee zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden! Kijk,
da’s ècht Nieuw!!! En die kant moeten we zeker op! Wordt het opgepakt? Ja en
Nee. Ja in traditionele zin, maar dat doen we al jááren op die manier:
rationaliseren, standaardiseren, harmoniseren etc. en dat werkt steeds
slechter. En in Nieuwe zin? In Nieuwe zin pakken we het (nog) niet op; zie evt.
Energietransitie op stoom. Dáár kunnen
m.i. Fikse en Veelbelovende Stappen worden gemaakt! Want het draait niet langer
primair om gas en transport/transformatie ervan – nee, het draait eerst en vooral
om informatie eróver!
02. Mijn voormalig werkgever
is, m.i., een erg goede werkgever! Nog altijd is er voldoende ruimte voor het
warm-menselijke. De sfeer wordt de laatste jaren wel wat zakelijker – en dat is
een goed ding: laat iedereen gerust wat meer de eigen broek ophouden! Wel is
het, naar mijn idee, ook oppassen geblazen: er bestaat het gevaar door te
schieten, bijv. met LEAN. Er is, in LEAN-termen, ‘waste’ die warm-menselijke
waarde heeft; zorg ervoor dat het met alle LEAN-ijver niet (te) koud wordt.
Naast LEAN kan m.i. ook gedacht worden aan een al te blinde over-ijverigheid
m.b.t. standaardisatie, rationalisatie enzovoort. Standaardisatie is een goed
ding, maar een tijd van digitale disruptie etc. vraagt vooral ook om aandacht
voor wàt we standaardiseren en waaròp we standaardiseren.
Eric Hoffer (1973): “In times of drastic change, learners inherit the
world, while the learned remain beautifully equipped to deal with a world that
no longer exists”. Voor de learners komt dat neer op, nu in de woorden van
Shoshana Zuboff (1988), een “rupture of the world [they took] for granted; then
the old categories of reference are called into question and revised”.
03. Denk je niet dat jij –
overtuigd van nut en noodzaak van contextueel informatiemodelleren – als
enterprise architect met, als ik het goed heb begrepen, jarenlange
praktijkervaring met en bij de overheid … dat jij zelf de persoon en
functionaris bent die, op basis van ruime eigen praktijkervaring, geschikte
verhalen in elkaar zou moeten steken om er bestuurders mee te verleiden ruimte
tot experimenteren met contextueel informatiemodelleren te geven? ‘t Is immers
geen gemeengoed en dus zijn er nog maar weinig probeer- en/of succesverhalen. N.B.:
voor zover ze er wèl zijn … moet je ze natuurlijk met alle handen die je tot je
beschikking hebt aanpakken! Verder heb je volgens mij praktijkvoorbeelden
genoeg tot je beschikking die je zou kunnen omsmeden tot verleidelijke hapklare
bestuurdersbrokken. Vergis ik me? En, ja, zeker, goed punt, opleiding moet
geheid onderdeel uitmaken van de experimenteerruimte. Er zijn m.i. dus wel
degelijk (eerste) mouwen aan te passen!
04. Short-termists are like reapers that are unaware of or indifferent
to the sowing/growing that, however, inescapably precedes the reaping.
Unbalance with respect to sowers/growers and reapers will inevitably show
famine to be only one season away.
05. Kan iemand mij uitleggen
wat de (on)zin: “Van belang is dat AI naadloos aansluit op de manier van werken
en idealiter is AI erin geïntegreerd, zodat de werkprocessen niet worden
verstoord” betekent?
06. O, nou, da’s een héél
stuk duidelijker! Zouden dokters er niet veel beter aan doen de lui die zo
vurig/hijgerig met AI lopen te hypen-en-te-leuren niet na te praten, maar
stelselmatig en vasthoudend door te zagen om al doende eventueel hulpmiddelen
te verkrijgen die hout snijden?
07. Ja, da’s een veel
gehoorde (f)opvatting: “welke risico’s loopt X als we het niet doen”. Een
idea-killer heet het ook wel. De zgn. ‘error of commission’ weegt in zo’n
cultuur veel zwaarder dan een ‘error of omission’. Aanduidingen die de laatste
tijd ook meer in zwang komen: short-termism en functional stupidity.
Zolang de alsmaar groeiende
problemen met de huidige manier van doen schouderophalend kunnen worden weggewoven/afgeschoven
en dus – daar komt-ie – risicoloos kunnen worden veronachtzaamd … kun jij vanuit
jouw positie (weinig/geen macht, aanzien, vertrouwen etc.) aandragen wat je
wilt …
Een hoge functionaris bij
mijn voormalige werkgever gaf mij – na uitvoerige uitleg over en toelichting op
een alsmaar verder verslechterende situatie – te kennen dat hij (let op: fopvatting)
volledig begreep waar ik op doelde. Zijn vraag was zowel kort als simpel:
“staat het momenteel ergens in de brand?” De verdere afloop vergt maar weinig
fantasie.
Waar het jou om gaat is een
stukje experimenteerruimte. Een stukje ruimte voor een zo goed als … risicoloos
experiment met contextueel informatiemodelleren. Kans-gestuurd zou de vraag dan
ook moeten gaan over de enorme kansen die X zich door haar vingers laat glippen
in geval van afwijzing. Het ‘oude’ werkt niet meer en loopt vast. De boel
smeult mogelijk al wat. En er is, als we doorpakken, nog tijd voor een
overtuigend experiment met het ‘nieuwe’. Hebben jullie daar geen ‘potjes’ voor?
08. A few months ago I unfollowed everybody in ‘my’ LinkedIn network. I
got irritated by the randomness (?) of ‘my’ feed. I also got very bored by/with
all the fuzz, noise, stupidity, nothingness etc. in ‘my’ network and wanted to
see what never-asked-for-pollution would remain …
09. Your
draft Architecture Principle #1: “Data is a separate layer within the existing
enterprise”. Why separate? Why layer? Why within? Why existing? Why enterprise?
Your draft Architecture Principle #2: “Only explicit metadata enables
business value and accountability for data”. Why only? Aren’t data and metadata
interchangeable (i.e. data in one situation is taken to be metadata in
another)? Why business value – isn’t value enough? What’s the core here? Isn’t
it all about crystal clear meaning – situational as well as temporal?
10. Toen ik je reactie las,
moest ik sterk denken aan een flipperkast. De bal komt recht op een flipper af …
jij drukt op de flip-knop … raakt de bal vol … de bal schiet met een rotgang
het veld weer in, raakt van alles en nog wat – de scoreteller loopt als een
malle – raakt hem o.a. vol op de oren … bal komt terug … FLIP … zwiept richting
volgende target … enzovoort. Allemaal zonder ook maar een onvertogen woord.
Mooi! Nou maar hopen dat het overall-effect is dat-ie z’n agenda aanpast, erbij
is en zich laat horen.
11. Ja, hij heeft hulp nodig.
Veel hulp zelfs – volgens mij. En jij geeft hem die hulp; zaaiend en coachend –
maak jij hem het leven, dat vele twijfels en onzekerheden bevat, zo gemakkelijk
mogelijk. Gebruik dankbaar de schouders c.q. het werk van anderen, wijs naar
hetgeen zij reeds bijdroegen. Voorkom dat jezelf mikpunt wordt. Enzovoort.
Mooi dat hij zijn
inventarisatie-/werkresultaten met jou wil delen. Prachtig ook (en o zo
noodzakelijk) dat je direct jouw stoel wat in zijn richting schoof door alvast
naar zijn opsomming van basisregistraties te vragen (en zo door naar allerhande
andere tussenresultaten – natuurlijk). De kunst is, denk ik, dat hij gevoel van
leiding houdt (dus: niet over-voeren, niet te ver voor zijn
hersengymnastieksmuziek uitlopen en weten met welke problemen en probleempjes
hij werkelijk zit) en jij de regie zodat (kans op) resultaat optimaal is.
Als hij het over
‘hersengymnastiek’ heeft, bedoelt hij volgens mij te zeggen dat het hem – op
z’n minst deels – (ver) boven de pet gaat. Ik herken dat wel – heb ik ook
geruime tijd gehad (en nog wel eens, maar vind ik inmiddels geen ‘gebrek’
meer). Hij ziet (als ik het goed zie) wel iets … heeft er ook een goed en zeker
gevoel bij, maar hij kan er – zelfs als hij op z’n allerlangste tenen staat –
niet echt goed bij. Iemand in zo’n conditie komt hooguit wat tot napraten/nastamelen,
maar niet tot voldoende bezielde en pakkende uitleg, pitch enzovoort. Zo iemand
heeft alle hulp nodig die-ie kan krijgen. Gelukkig is die hulp in de buurt.
Staat zelfs met gevende handen klaar. Hoe krijgen we zijn handen voldoende leeg
zodat-ie kan en wil aanpakken wat hem aangedragen wordt?
12. Ja, “hoe vat hij zijn rol
annex bemoeienis ermee op? ” Ik herlees zijn bericht aan (van 23 april) nog
even; er blijkt idd niet heel veel betrokkenheid uit: “Ik ben geen
informatiekundig ontwerper, maar enterprise architect, wat betekent dat ik
vooral zoek naar verhalen van mensen en organisaties bezig met contextueel
informatiemodelleren om van bestuurders ruimte te krijgen dat ook te mogen gaan
proberen. Dat is voor mij wel een dingetje, (1) er zijn niet veel verhalen en
als ik ruimte zou krijgen (2) er zijn niet veel mensen die het kunnen.” Dat
klink toch ook wel een beetje als een kat die het liefst doodgewone muizen
vangt om ze vervolgens netjes bij de baas op de drempel neer te leggen. Alleen
… is deze muis is voor hem “wel een dingetje”, want is ànders en ligt dus niet
voor het (be)grijpen. Of daar ook “mouwen aan te passen” zijn, zo is zijn vraag
naar bekende weg.
Het zou idd erg goed zijn dat
“hij er zèlf […] eens mee aan de slag [gaat], al blijft dat beperkt tot enkele
vingeroefeningen”. Ik wacht nog even zijn antwoord op mijn bericht (8 mei) aan
hem af. In antwoord daar weer op kan ik wel eens vragen naar vingeroefeningen
en of-tie-r wat in ziet om die te gaan doen. Zwemmen leer je nu eenmaal niet
door eens een woensdagmiddagje op de tribune van een zwembad te gaan zitten
kijken …. Hij zal van de tribune af moeten komen en op z’n minst z’n voeten nat
moeten maken. Dat zal iedereen goed doen. Vertrouwen … ook daarvan geeft hij in
zijn antwoorden (nog) nergens blijk. Helaas.
13. Stel gedrager met
gedrag-in-context een … ruimere context voor – een context die voor gedrager
aantrekkelijke elementen bevat … en nieuw gedrag volgt. Bijna als vanzelf.
14. SmartHealth.
He, pssst … kijk ook eens ‘n keertje voorbij
interoperabiliteit!
15. Mogelijk heb je ‘t al
vernomen … het LAC is niet meer. Vorige week besloot het NAF om het LAC aan de
straat te zetten. 2018 was het laatste jaar waarin, volgens ene C, vooral veel
grijze oude mannen reuniserend LAC-ten. Na 20 edities was het zelfs voor de
allertraagsten helder – zo kon het niet langer …
Wat nu? Rijsenbrij, de
geestelijk vader van LAC en NAF, wist het met al zijn gearchitectureer niet
verder te schoppen dan dat een architect ‘gewoon’ een IT-er is, zij het een
super-smart IT-er – maar wel één met fikse imago-manco’s.
LAC is weg. Wie d’r volgt …
het NAF? Rijsenbrij zou als “voorvechter voor Digitale Architectuur […] graag
suggesties willen zien” voor een “NAF nieuwe stijl”. Uiteraard doet hij zelf
een schot hageltjes voor willekeurige boeg.
Nee Rijsenbrij verlaat het
schip dus niet. De grijze oude mannen zinnen op nieuwe vormen. NAF nieuwe
stijl. Geen LAC, maar wel een Digital Architecture Design Day (op 14 november
2019). Kortweg
DADD. Een logo is er ook al. Op de flyer: “Digital Architecture Design Day is a
community driven event that will reveal the best ways of putting strategy into
practice for information intensive, medium to large sized eco systems that deal
in a complex environment. Our goal is achieving sustainable change and coherent
solutions by exchanging visions from global thought leaders, best practices,
learnings and ideas.” Window dressing
dus, verder geen nieuws. Binnenkort is er weer die ‘call for presentations’. En
de programmacommissie moet er voor zorgen dat het architectuur-randgebeuren
niet opnieuw center-stage bereikt …
16. Barry Devlin on LinkedIn: When
data is naked, should you try to dress It up? From the article: “Information
modelling is, in some sense, a methodology that separates context and naked
data. What seems to be missing is the tooling to transform that into a useful
and generally applicable mapping”.
Why on earth would anyone separate text and context? Human beings don’t
do that. They’re not even able to. Human beings always process text-in-context
(situationally). Text and context are inextricably connected. Separation equals
decapitation. Model the two together – that would be of great help for human
beings. Forget about the map-tool and model
information contextually.
17. Bert Keizer
(medischcontact.nl): Kunnen
we in godsnaam terug naar de boerenverstandregel? Tssjaa … Wie terug wil
naar de boerenverstandsregel … die moet ook terug naar de boerenverstandstijd (of,
beter: boerenverstandscontext) – dus naar de situatie waarin die regel haar
plaats en betekenis had. Die twee zijn niet los verkrijgbaar – ook niet als een
verstandig man daarom vraagt …
18. Kevin McCarthy (dataversity.net): Data Quality’s
Image Problem. As long as we don’t know what data really is … As long as we
don’t really care about the core/crux of data … well … why bother about aspects
of data like quality or image or … ?
19. Article on LinkedIn by John Hagel: Navigating
from the Industrial Age to the Contextual Age.
John, if I understand you correctly … with the word ‘context’ you mean a
situation-in-reality.
“In a world of standardized products and tasks, context was largely
irrelevant, a distraction.” In my mind: situations were then as important as
they are today, but … they could be ignored unpunished. And we did ignore it –
both in real life and in the data models of our IT-systems.
Nowadays situatedness definitely has to be taken into account!
Situations change faster than ever. Situations encompass more than ever
(people, organisations, countries, …). Situations start to interfere with one
another. And since it’s the situation of X (at time=t) that largely drives the
meaning (value) of X … ignoring the situation no longer goes unseen/unpunished.
Note: I use the word ‘situation’ to point to reality. I use the word
‘context’ if I’m talking about information about that situation in reality.
In real life – as long as life exists – everything is always situated.
In our modelling of reality we still use the thinking of the sixties/seventies.
We model the thing as an absolute, we think we can define the thing upfront and
we leave its context implicit. Well, that has to change. X and context(X) have
to be modelled interwoven. It’s the (time dependent) context that drives the
meaning (value) of X.
20. Article at Dataversity by Thomas Frisendal: Timely
Concerns in Data Models. Thomas, please have a serious look at Metapattern:
Context as well as Time coherently together in information models. Extremely
important!
21. Mooi, Sander! Vergeet ajb
de energierotonde niet!
22. Well … In that case … one must certainly not forget Metapattern
(Pieter Wisse). Context and Time in
Information Models. What more dynamics would anyone possibly want?
23. Agile must fail – simply because it destroys the firm grounds which enabled
it to make its stand …
24. Breng twee zaken met
elkaar in verband – één die je niet (meer) wilt meemaken en één waarvan je
vooral hyperig beter gevoel gevende ‘dingen’ hebt gehoord. Kies de ‘juiste’
woorden en suggereer vervolgens wat je wilt … Wie weet melden zich weer wat
mensen die … uhh … ja, wat eigenlijk?
25. Putting Strategy out of Practice … What are the main aspects of the
strategy that becaused the death of LAC? How are these aspects remedied?
[>>27]
26. AI
Is About to Completely Change the Face of Entertainment. I think they’re
right: we will be distracted like we’ve never been distracted before. A sad
thing.
27. O, great! And, may I ask, who is this “We” that is “currently
[figuring this] out”? What are the results until now? Are the inputs as well as
the in-between-results available somewhere? How
transparent is the process to the community?
(Daar kwam response op, maar
die was al heel snel weer verdwenen van LinkedIn. Verdere discussie gestopt …)
28. Unfortunately there is still no real
interest in how systematic information provisioning can serve/boost the development
of the energy market … (in response to a vacancy at Energy Delta Institute)
29. M, In my mind the required skillset for an architect differs very,
very widely from that of a builder. Therefore “cross-pollination” of the two required
skillsets is, quite naturally, not very likely to happen. Understanding as well
as appreciation of the differences opens possibilities of tight co-operation
and 1+1=3. Sad: IT picked up the title but failed and still fails to understand
and appreciate ‘wit vlak’. Why? A mystery.
30. Iemand op LinkedIn: “Ieder
bedrijf is in feite een IT-bedrijf. Of is het aan het worden.” Werkelijk? Toen
pennen en potloden in zwang kwamen, riepen we toch ook niet dat ieder bedrijf
in feite een pen/ potlood/ gummetje-bedrijf is? Welnee … IT is, net als pen,
potlood enzovoort gewoon een … hulp-middel. Niet meer, niet minder. Waarom
maken we IT toch steeds zo bijzonder?
31.
P, naar mijn idee houdt de architect zich bezig met ruimten waarin gebruikers
hun wel-zijn vinden. En lijnen bieden daarbij Helpende Hand door, zoals jij
aangeeft, die ruimten op te spannen. Van Space maakt de architect middels
lijnen Room, zeg ook maar. Bouwtekeningen en bestek geven nauwkeurig weer welke
blokjes de bouwer waar moet plaatsen. Bedoel je dat als je zegt dat “bouwer
zoekt daarna naar blokjes die op die lijntjes passen”?
32. That would require an external and absolute point of reference …
33. Hans, Dank je wel voor je
response; dat waardeer ik zeer!
Het m.i. beste
aangrijpingspunt voor noodzakelijke radicale verandering … zit-um in het
initiëren van een volgende infrastructuraliseringsslag. Dat ligt weliswaar een
stukje buiten de lichtkring van veel bedrijven en overheden – zelf-gericht als
ze doorgaans zijn, maar zo’n slag zou wel enorm helpen. Het is de
spreekwoordelijke klap die een fikse daalder waard is.
Wie wil er nog zonder onze
weg/water/enzovoort infrastructuur? Niemand! Wie wil er nog zonder technische
infrastructuur die ervoor zorgt dat bits en bytes snel en betrouwbaar van A
naar B komen? Niemand! Hedendaagse IT laat ons zien dat we met grootst gemak
massa’s data kunnen produceren en transporteren/transformeren – en … laat ons
ook zien dat we afslagen hebben gemist: bergen duplicaten, enorme
inconsistentie, dubbelzinnige betekenissen enzovoort. Dat zet rem op vruchtbare
verdere ontwikkeling. De volgende infrastructuraliseringsslag dient zich (dan
ook) op informatie zelf te richten. Op infrastructuur voor informatieverkeer.
Situationeel en temporeel kraakheldere informatie-van-betekenis tot trefzekere
actie voor elke willekeurige deelnemer aan informatieverkeer – waar ook maar
ter wereld en wanneer ook maar en in welk verband dan ook maar. Dàt heeft
momenteel – in hippe termen uitgedrukt – het grootste disruptie-potentieel!
Probeer eens te bedenken wat
een power informatie heeft als ze situationeel en temporeel altijd van
kraakheldere betekenis is … Bedenk eens wat de versnelling teweegbrengende
positieve effecten daarvan zijn op, bijvoorbeeld, bedrijfsvoering …, op de
samenleving … Wat de versnelling teweegbrengende positieve effecten zijn op
verdere ontwikkeling en toepassing van AI, BI, Analytics, ML en noem-maar-op …
Zit er volgens jou muziek in
dit topic? Zijn er binnen CGI mensen concreet met dit topic bezig? Ik hoor/lees
er (nog) niets over? Pieter
Wisse van Information
Dynamics is al meer-dan-geruime tijd aan het werk met dit belangrijke onderwerp.
Hij heeft een methode (Metapattern)
annex ontwikkelplatform (Knitbits)
ontwikkeld. Het ontbreekt echter aan partijen die er iets in zien: ‘logisch’,
want ligt (nog altijd) buiten de lichtkring van het enkele en aparte
bedrijf/overheidsinstantie. Maar bedrijven als CGI, die bij veel andere
klantbedrijven over de vloer komen, kunnen wel breder kijken – en dat doen ze
ook! Ze zien dan ook – vaak veel eerder en beter dan een individueel bedrijf
dat ziet – wat er moet gebeuren. Wanneer gaat CGI zelf serieus op dóórpakken op
haar eigen analyse-resultaten? Dat kan niet overgelaten worden aan individuele
partijen. Nee, dan komt er niets van de grond. Dat weten we, daar is ervaring
genoeg mee opgedaan.
Ben uiteraard ook benieuwd
welke die “paar aardige artikeltjes” zijn, die je op mijn site hebt gevonden en wat je
erin aansprak. Ik ben blij om “Mooie thematiek zit je op” te horen; het zou zo
mooi zijn dat meer mensen wat verder – d.w.z. tot actie – geïnteresseerd raken.
Ik hoor graag van je terug;
radicale veranderingen zijn broodnodig.
34. Please don’t forget to mention and explain the worldview you use
when thinking, talking, writing about metadata, data modelling etc. Extremely
important these days …
(In response to a LinkedIn member sharing: “Making good progress on my
book on #datamanagement. This weekend I wrote two chapters, covering #metadata
and #datamodeling.”)
35. Asked to “elaborate a little” on #34 I shared: Conscious or
unconscious (largely unconscious most of the time) … every human being operates
using a worldview. Geocentric/Heliocentric, Flat/Spherical earth. The
differences are huge. Think about self-driving cars – programmed in line with
the worldview of an atheist/theist/agnostic. We’re talking about disruption –
what’s the impact of disruption on your worldview? Etc. Most people in IT use metaphysical
realism. Therefore they come up with, for example, IoT. Few use subjective
situationism: meaning to signs/information always comes situationally and
subjectively into being. It makes a huge difference for, as an example, data
modelling …
(Strange … No further interaction)
36. Ja, ik heb er om
gevraagd. En, ja, ik begrijp je reacties op mijn laatste twee schrijfsels wel. Wit
vlak steekt vinger op vloeit als schrijfsel voort uit het sterven
van het LAC. Het is een vriendelijke (ik ben eigenlijk altijd best wel
vriendelijk) prikker richting LinkedIn-ers die tegelijk ook LAC-minners zijn. Je
kent ze wel … allemaal IT-ers/aannemers dus. De meesten kennen Jaap van Rees en
ook het bouwtekening-beeld. Ik was benieuwd of er nog wat ander/nieuw ‘leven’
te bespeuren viel na dood van LAC. Zou men misschien toch het denken weer wat
hebben ingeschakeld? Tot nu tot reageerden twee personen. Jij en L. L
verdraaide het beeld en voorzag de aannemer van de mogelijkheid tot het zelf
uitzoeken van, in zijn termen, ‘blokjes’ – zwarte lijnen dus. Toen ik hem daar
op wees … werd het (weer) stil. Tja … laat hij nu ook in de DDD-denktank zitten
die bezig is met het verzinnen van een nieuwe formule voor een vervolg op
overleden LAC …
Inmiddels publiceerde ik O,
opdrachtgever, let op u saeck!. Vervolg op Wit vlak steekt vinger op.
Gewoon nog een keer de Vinger op steken. Met verwerking van jouw verzoek tot
inschikkelijkheid. Daarin komt Jaap van Rees aan bod. Opdrachtgevers. Het
alternatieve LAC dat Jaap organiseerde. Het overleden LAC. En DDD, de
LAC-opvolger.
37. Tot mijn verbazing
reageerde Hans Moonen op Blij
doortreuzelen. Hij was het er in grote lijnen wel mee eens. Tja, dat is
nogal een breed gebaar … Ik heb hem gevraagd wat CGI met dergelijke concrete
analyse-resultaten in de hand daadwerkelijk gaat doen aan de situatie (#33).
Omdat, zoals hij zelf schrijft, radicale veranderingen noodzakelijk zijn. Het
enkele bedrijf doet er niets mee – dat is hem ook wel duidelijk. Afwachten maar
weer.
38. V meldde zich nog niet
bij mij – ook niet in tranen na jouw knallende afscheidswoorden aan zijn adres.
Wat ik denk? Ik denk dat-ie z’n schouders ophaalt. Als Enterprise Architect is
het immers zijn taak om verhalen te verzamelen, weet je nog? En bij jou komt-ie
nu even niet verder. Nou, ja, jammer dan. En verder? Verder staat-ie naar mijn
idee ‘gewoon’ in een veel te lage versnelling en loopt-ie qua denken nog te
vaak en te veel in beestenvellen rond. (Ik hoop dat ik overdrijf, maar vrees
het ergste).
39. Misschien draait ’t wel helemaal niet om digitalisering
… Grip op samenlevingsinformatievoorziening lijkt me vele malen wezenlijker.
IT-spul faciliteert dat. Heel gewoon. Niet meer, niet minder.
40. Unstructured data: data that is too hard for humans to crunch into
computers. It has everything to do with the human condition: they’re not smart
enough and not humble enough … so let’s divert attention and blame the data.
41. (vervolg van #39) Mee
eens, dat is zeker een “Goed Punt”. Maar hoe krijgen we de focus verschoven van
techno naar info? Ideeën?
42. “The methodology[, FCO-IM,] is there since the 90ths”, but is
seriously flawed. For it doesn’t look any further than the single one
organisation at hand …
43. Waarom zou je vandaag de
dag nog klantgegevens kopiëren? We werken inmiddels met zulke moderne
technologie! Is niet meer nodig, lijkt me. We kunnen de gegevens met een soort
digitale verrekijker inzien, dat is ruimschoots voldoende. Waar komt die
kopieer-drift, die heb-zucht toch vandaan? Hoe leren we het af?
44. U vraagt, wij draaien: “The market wanted us to be an A.I. company
so we chuckled and decided to call ourselves one.” Mark Twain vertelde ons dat
“it’s easier to fool people then to convince them that they have been fooled.” Maar het is (dus) nòg erger: mensen smeken, ja, ze
gaan er zelfs voor op hun knieën, om heerlijk voor de gek gehouden te worden.
45. We’ve had this situation before: in Socrates’ days. The difference
with his time and our time is … well … there is no Socrates around these days.
And we won’t be able to f/make him come alive.
46. You’re using the term “insanely good” – isn’t insanely good only ‘good’
when you’re somehow prepared to drop your sanity? Is that good?
47. O, well, you’re right, I didn’t think of that yet. But in our day
poison nor kill switch will do. Postmodernity had truth as its main casualty.
The “scary” thing that starts to manifest itself is that we cannot live without
truth. Without truth anything goes. Without truth there is no justice, no freedom,
no love …
48. Cultuurdragers zijn (vrijwel)
altijd ook cultuuroverdragers …
49. Toen er op LinkedIn weer
n’s iemand met ietsepietsie kokervisie van de daken schreeuwde dat we hard
“werken aan één overheid” … kon ik het niet laten. “Maarre …”, zo vroeg ik,
“het draait helemaal niet om de overheid! Zullen we eindelijk eens gaan werken
aan één samenleving?
50. Ja, dat spreekt (mij) wel
aan: Laat
je data nou eens spreken. Mooie titel. Dekt de titel de lading ook? Nee,
niet echt. Helaas. Al lezend bekruipt me wel een fiks déjà vu gevoel. Hoorden
we dergelijke verkooppraat ook al niet rondom data lakes enzo? Wat horen we
daar eigenlijk nog van? En wat was er ook nog maar weer vóór data lakes? Uhm …
nou, ik weet het al niet meer. Maar daar horen we ook niets meer van.
Dat “data overal en nergens
verspreid in je organisatie zit”, is niet direct problematisch. Wat
problematisch-tot-en-met-rampzalig is, is dat we geen idee hebben wat die data
allemaal betekent. Als we op die manier “de info uit al die silo’s” combineren,
dan … dan leutert en brabbelt data maar wat. Van spreken is dan geen sprake.
51. Nee, het is m.i. NIET zo
dat mijn “pleidooi nog een stap verder [gaat]”. Mijn pleidooi IS de stap die moet worden
gezet. De stap waar jij over spreekt … dat is helemaal geen stap! Want die zgn.
“vergaande digitalisering en nieuwe digital-first partijen” houden zich stuk
voor stuk bezig met de T van IT en met aparte IT-systemen voor aparte
organisaties (dat verdient nog altijd verreweg het meest). Deze zandmannetjes
strooien hun klanten aanhoudend de ogen dicht met gelikte kreten en alsmaar
nieuwere, geavanceerdere en mooiere technologie. Maar het echte probleem waar
we tegenaan lopen … wordt totaal niet geadresseerd. Hoezo stap?
52. Zou ‘de overheid’ het
ooit nog eens leren? En over de randen van haar eigen oude navel heen gaan
kijken? Het zou toch zo langzamerhand duidelijk kunnen en moeten zijn dat het “Data
Agenda Samenleving” moet heten. Het draait om de samenleving; niet om de
overheid. De overheid als dienaar van al haar onderdanen en als onderdeel van
de samenleving.
53. In response to Data
and Organizations (Christian Kaul) …
May I suggest four, perhaps counter-intuitive, but, very helpful
insights? Informationally speaking:
(1) Let’s stop treating organisations as permanent, massive, centre
stage, all important etc. strongholds. Let’s treat (reminder: informationally
speaking) organisations as bodies that are around for a while (as long as they
function) and then … they disappear again.
(2) Let’s stop treating applications as permanent, massive, centre
stage, all important etc. strongholds. Let’s treat them (reminder:
informationally speaking) as stuff that’s around for a while (as long as they
are useful) and then … are gone again.
(3) Let’s stop structuring information specifically for our day-to-day
and ever changing problems. Let’s start infra-structuring information for use
for known as well as not yet known problems.
(4) Let’s stop copying and exchanging information endlessly. Let’s use
the information infrastructure to fulfil the ever changing temporal as well as
situational needs of people in various and varying associations by means of
applications at our disposal.
Indeed: it’s not a data problem, not an IT problem either. We ourselves
and the way we think about and see the world are the problem we have to solve.
54. In het land der blinden
is degene die zich ongegeneerd eenoog noemt al heel snel koning.
55. A complete restart is, indeed, rather impossible; not needed either.
The first step is to leave the existing, ‘old’ stuff exactly as it is and to
create an extra facility – an information-roundabout. See, for example (in Dutch): Stelselmatig
overzicht via informatiesleutels (Martijn Houtman, Pieter Wisse). That will create
insight in the current mess and hints for improvements.
56. IT-ers leuteren zo graag
en zo luidruchtig dat het geleuter van data slechts als een soort ruis hoorbaar
is. Het volgende artikel geeft e.e.a. ook alleraardigst weer: Data,
an inconvenient truth?
57. Indeed, Ronald,
I agree – we have to “move away from the symptoms like datawarehouses,
datalakes or any other (often drenched in) technology-centric solution.” We
have to shift our attention to something else. Something deeper. Something even
deeper than “the time and place a data-“fact” is born”. We have to go to the
depths of information: its immateriality.
No, the industry won’t help. They’re too much in love with their revenue
model. They’d rather build a system to fight data-inconsistency than to really
solve the issue. Higher education won’t help either. They depend too much on
the idiosyncrasies of the industry.
We’re kind of stuck in our materialistic thinking. We’re so terribly
blinded in our thinking that we talk seriously about, for example, the Internet
of Things – even when it’s all about information. And information is not
‘thingy’, is not material. Information is … immaterial. But, without a moment’s
thought, we ignore that and simply use the whole bunch of laws, rules etc. that
apply for stuff to non-stuff, i.e. to information.
And that caused and still causes a lot of damage. Damage on which a
golden revenue model is built. And anyone who threatens to harm/kill the goose
with this golden eggs is, of course, met with fitting hostility.
What’s it all about with immaterial information? It’s all about meaning.
Meaning attached to it by individuals – temporally as well as situationally.
Meaning of information is directed by the context in which that information
manifests itself and cannot be predefined. Modelling
for contextual-and-temporal meaning of information differs widely from our
current absolutistic way of modelling. “[T]here lays our challenge.”
58. Are we really sure that this is the sequence – or even that there is
a sequence: “Model your business first, then implement master data
repositories, and finally build applications that ‘connect’ everything”? Who
said so? On what grounds? Business is no sitting duck but a moving target. The
very same applies to MD … We need better bedrock than that, I’m afraid.
59. IT itself, so it seems to me, is one of the biggest business
problems.
60 Elke term is een
onduidelijke term. Verbetering treedt alleen en uitsluitend op door de term te
contextualiseren. Het ‘iets’ waar de term naar verwijst is immers ook nooit los
verkrijgbaar, maar is altijd gesitueerd. Zonder situatie is dat ‘iets’
wezenloos. Zonder context is een term betekenisloos.
61. Why do you think that the enterprise is a good starting point for
information-things (modelling etc.)? Information cannot be put in a box. It’s
far more like the wind …
It doesn’t stop with the application, I’m afraid. So please take it a
small step further … “At some point in that journey, you will need to break the
[organisation] boundaries and remove the traditional [organisation] from the
picture.
62. Wow! There are even Master Data Whisperers around … Every time I
hear somebody talk about master data … there is that clear and undeniable
whisper in my head: it’s a myth – a Master Data Myth …. There is data … okay …
but depending on the situation one finds him/herself in some data is more
master than other data. Other situation? Other more/less master data
relationship!
63. O, really? I’m still looking for examples of master data. An example
of a piece of data that qualifies as master data all the time for everyone in
the world in all situations. I haven’t
found it yet …
64. Zijn we er met het
scheiden van data en applicatie? M.a.w. is dat noodzakelijke en voldoende
voorwaarde? Ik geloof daar niets van. Wie erin zou slagen veel data van veel applicaties
te scheiden … slaagt er vervolgens niet in al die data coherent in één ‘doosje’
(common ground) te krijgen. Vergis ik me?
65. No examples? Then … no Master! But a lot of masters and a lot of
master data’s. How do all these masters master their interrelationships? Worse:
isn’t every single master ‘master’ of a divided house? I whisper-wonder why
that is stubbornly always the case everywhere I look. That’s where the master data myth comes in!
66. O, I’m so very sorry! Where in what Flatland did we lose each other?
67. Calling something dirty suggests that there is, say, clean and that
you know to distinguish between dirty and clean. How do you know what’s clean?
What’s your measuring rod? How do you know it’s a clean rod?
68. O … Language … Yeah … The endless exchange of signs. The dia-enneadic
framework (Semiotic
Ennead, Dia-enneadic
framework for information concepts) …
But, then, what do you mean? This “body of knowledge”, you mention,
sounds weighty. And this “clean language” you speak, of sounds desirable and
sweet. But … do you mean to say that there is no measuring rod? That clean and
dirty are in the eye of the beholder?
69. “Ik zou graag willen dat
de waarheid er weer toe doet.” Aldus Reid Hoffman (COO van PayPal en
medeoprichter en CEO van LinkedIn) in Filosofie
is vaak veel bruikbaarder dan een MBA-opleiding.
70. Funny … how, for one reason or another, fairly pretty sounding words,
‘fabric’ this time, get devoured time and again: enterprise data fabric, big
data fabric, business intelligence fabric, machine learning fabric, digital
disruption fabric, nonesense fabric …
(Post) Modern people usually don’t care much any more about the deeper
meaning of terms. Most of the time they hasten themselves to grab such a word,
to strangle it and try to make it to work for their own purposes …
71. Laten we algoritmen eens
vergelijken met medicijnen. Voordat een nieuw medicijn wordt toegelaten … is er
een heel circus dat tot doel heeft ervoor te zorgen dat er geen rommel op de
markt komt. Ook gaat elk medicijn vergezeld van een bijsluiter: wie is de
producent, hoe/wanneer (niet) te gebruiken, bijwerkingen, wanneer je het
gebruik moet stoppen, een arts moet raadplegen etc. Nee, klopt, niet
waterdicht, maar wel een fikse stap in goede richting – ook/juist voor
algoritmen.
72. Wat is de architectuur
van de cultuur bij de overheid?
73. Je zou natuurlijk ook
eens kunnen kijken naar de crux van informatie. Dat zou intrigerend licht
werpen op de manier waarop professionals in allerhande soorten en maten met
informatie behoren om te gaan. Het zou ook helder maken hoe ver, bijvoorbeeld,
de IT-branche daarvan verwijderd is. Dat zou wel eens ontgoochelend
verhelderend kunnen werken. Wat een constructief boeiende handvatten zou dat
opleveren …
74. “Architecture over architects” is the first of five statements that
make up the DADD
manifesto. A first and friendly question in response to a kind of commercial
attention pointer to DADD on LinkedIn: What do you think … is architecture
material or is it immaterial?
The authors response: “If [architecture is]
immanent, it can’t be merely material. Not even predominantly material.”
So … architecture is largely immaterial if architecture is immanent.
But, then, what does the author mean with immanence? Next question: Does
immanence, in your view, has room for transcendence?
The authors response to this question: “I think it does. In fact, I
think transcendence weaves the tissue of immanence.”
So … without transcendence immanence has, to say the least, a very hard
time. Transcendence is, in his view, a prerequisite for immanence. That leaves
me a bit puzzled. A new worldview, perhaps? But, then … within an hour the
author removed his response entirely from LinkedIn. Well …
75. In response to A
Comment: Let me share my positive thoughts with you … Let’s imagine that
the positivo data modellers live in a world with two dimensions. Let’s call
them, as a shorthand, the +dm-ers. Let’s also imagine that there are some other
dm-ers that just discovered the third dimension. Their good old 2D world now
suddenly fits in countless ways in their new found 3D world. Wow! They are
really enthusiastic and passionate and Positive and … But, unfortunately, the
+dm-ers don’t understand them and get sad because of their – as far as the
+dm-ers can see it – negative/pessimistic views. And now a +dm-er makes a
strong appeal to the other dm-ers to stay positive … Indeed let’s stay open
minded, patient, positive etc!.
76. Standards that are cybernetic in nature are indeed not enough. But
standards that are of a higher order … i.e. standards that are signific in
nature can be enough!
77. A data governance coach at LinkedIn created a video
on how to write good data definitions.
My initial response to it: We, human beings, all know that the meaning
of a term is not static, not absolute – but relative to the situation at hand.
Without context each term can mean anything and rather soon becomes a pretext …
Response: sure we can all wax philosophical but … um … the topic is
business definitions that would go into a business glossary. So my guess is
that the context here would be … “business”?
Since I know the responding guy to be very, very pleased with his own products
and convictions, my answer is: cybernetically speaking you could be right … significally
speaking you’re talking sheer nonsense.
Now another person joins remarkably subtle: Sorry Jan, but nothing you
post ever makes sense. Are you an engineer or a poet?
Closing remark (for this is going nowhere): I’m in another dimension.
78. Dave McComb kondigt zijn
volgende boek, The Data-Centric
Revolution aan en deelt hoofdstuk 2 met ons op LinkedIn: What is Data-Centric.
Mijn eerste reactie: To me it seems that you aim at data-centric per
enterprise (whatever ‘enterprise’ is). Why so narrow? Why per enterprise? For the
vast majority of information traffic is cross-enterprise.
Er volgt vriendelijk antwoord: if you think you can rebuild humanity as
a whole from a single data model, be my guest. Greater minds than us have tried
and failed.
Mijn volgende probeersel: Their failure is almost entirely becaused by
unquestioned materialistic thinking. If we would allow the immateriality of
information in our thinking … a whole new dimension comes into being … with an
exciting number of unprecedented possibilities!
Nu volgt er van zijn kant een ‘vraag’: I am very interested in how to
operationalize that idea of yours.
Beantwoorden doe ik graag –
wel kort natuurlijk, het is maar LinkedIn:
Information is immaterial and therefore totally different from stuff.
With information it’s all about individuals attaching meaning to signs that
continually come in via their senses; meaning that drives individuals into (e)motion/action.
People always live from moment to moment and from situation to situation –
there is no other way. And the sum-total of the situation a human being finds
him/herself in at a certain point in time … directs the meaning he/she will
attach to the sign at which he/she focussed becaused by motive. Surprise,
surprise … this also applies for ‘business people’, for they are first and
foremost … people. People that do things – as individuals or in one or another
arrangement (a club, or an enterprise). Our IT-systems simply have to support
human beings according to the way they are wired. Today we try to support them
at the low cybernetic interaction level, which works fine as long as people bow
down and enslave themselves to the limits of what cybernetics can reach. People
won’t do that. They cannot ultimately do that because they’re not wired that way.
People operate at the high signific interaction level. Indeed, Information
signs for contextual organisation. In our data modelling this human-wiredness
must be reflected by explicitly including temporal and situational aspects.
When we do that … we will suddenly be able to make significant steps forward –
even with the technology of yesterday. Exciting!
79. Question on LinkedIn: “Why are data models so unpopular?” A wide
variety of answers follows. My two cents:
The unpopularity is by and large becaused by the immateriality of
information. Contemporary man is ‘rather’ materialistic in his thinking.
Contemporary man even talks about the Internet of … things. Yet, the Internet
is all about information, not things. A troubling twist …
80. Naar aanleiding van het
einde van #78 komt de volgende reactie: While interesting, your approach does
not seem very practical to me.
Dat schiet niet erg op,
natuurlijk. Of hij dat wat nader kon uitleggen.
Dat kon hij: Because I do not think my imagination is especially limited
and I cannot imagine how this works in real life.
Tja, wat voor een antwoord is
dat nu weer? Ik probeer: So … you “cannot imagine how this works in real life” and my
“approach does not seem very practical to” you. Yet, you find my approach
interesting … I’m puzzled!
Zijn antwoord: I also find sandwords and the planet arrakis very
interesting. Yet I would have a hard time implementing them.
Hmmm … gaat dit nog ergens
naar toe? Ik probeer: Having “a hard time implementing them” sounds fairly normal
to me. Approaches that are really New … are most of the time hard to grasp at
an instant. The same goes for “implementing”. There exists, however, a method
to support it: Metapattern.
Accompanied by an operational platform: Knitbits.
Daarop reageert hij met: If it’s new and hard to implement, it is usually
too big a risk. Either old and easy to implement or new and even easier to
implement. My personal, financial and temporal resources are limited, as with
most people.
Ongeveer een uur later reageert hij nog eens: From my personal
experience, if it is hard, you’re doing it wrong. Or you’re even doing the
wrong thing.
Hmm … Is er (toch) iets
blijven haken? Hoe dan ook … misschien is het nu tijd voor enige geruststelling,
een stukje herhaling en een oproep: For Galilei things proved to be very hard
too. But
he didn’t give up. And, yes, it took quite a while before we all said that … it
moves. Human beings are ‘wired’ a certain way – they’re situational as well as
temporal beings as I explained to you earlier. IT systems should support that
‘wiring’, but they do not. As I explained: true support requires a qualitative
other way of modelling. Indeed, that’s hard to see, hard to get our heads
around, hard to appreciate because we’re so very used to our current way of
modelling. Einstein said, as we all know, that we have to do things as simple
as possible – but not simpler. Yet we do oversimplify things. We still model
and implement sloppy with time and even sloppier with context; context stays
largely implicit so that our ‘texts’ in today’s dynamics increasingly easy
become pretexts. Yes, it’s hard. But I’m ‘simply’ following the way human
beings are ‘wired’. We all should do that. Simpler is too simple. I agree:
there is a lot of thinking, talking, trying etc. to do before we all appreciate
it and meaningfully say that ‘it moves’. People like you are needed to think,
debate, try etc. to reach understanding, appreciation and finally … broad
implementation. For we can’t leave it the way it ‘works’ today. Agree?
Het antwoord dat hier op
volgt doet me besluiten er verder het zwijgen toe te doen. Maat is vol. Emmer
met om de hete brei heen draaiende ontwijkingen stroomt over. Hopeloze onwil.
Zijn antwoord: From my personal experience, many humans are wired in a way that
would not be very helpful as a foundation of an IT-architecture. I think I have
an article somewhere that says as much. In any case, I think it is a bit much
to compare corporate it gruntwork to whatever Galilei did.
81. Een zaakgericht werken
adept op LinkedIn meldt trots: “Met de komst van Common Ground gaan veel
gemeenten opnieuw rond de tekentafel om uit te denken op welke wijze ze de
komende jaren hun applicatielandschap willen inrichten.” Betreft het hier een
twist in ‘t denken? Common Ground is data-first … inrichten van applicatielandschap
is application-first. Mij lukt het niet daar chocola van maken.
82. About ‘wiring’: Human beings never experience things an sich. They
always experience things at a certain moment in time and in a specific
situation. The meaning they attach to the things they experience is always
influenced bij their motives/interests and is always relative to the specific
situation-in-time at hand. Attached meaning sets on to behaviour. Behaviour can
be experienced. Etc.
83. Every single human being is equipped with that, avoiding the word
‘wiring’; instead using your words, “amazing quality” to attach meaning to
thing-in-situation-at-a-certain-point-in-time. As the situation/point-in-time
changes … attached meaning adapts accordingly.
84. Christopher Alexander in his book The Timeless Way Of Building
(p66): “A building or a town is given its character, essentially, by those
events that keep on happening there most often.”
85. Most of the data an organization ‘has’ and habitually calls ‘its’ …
doesn’t originate from that organization … it’s from outside … it’s about other
than the organization itself. What, then, does the sentence “The quality of its
data can make or break an organization” mean?
86. “The advancement of knowledge ultimately comes down to our personal
willingness to put truth above anything else.” What does such a sentence mean
for post modernism?
87. Follow-up question to #85: Why does data “[enter] an organisation”?
Wouldn’t it be far more sensible (smarter if you will) for all organisations to
use digital binoculars to simply look at data-of-certain-quality?
88. En dan valt Schiphol
‘zomaar’ droog … de brandstoftoevoer stagneert. Vitale infrastructuur valt
stil. Kwetsbaarheid zit in ‘n klein hoekje.
89. Information is not material, but immaterial – therefor the
“challenge from a data perspective is getting everyone” their own situational
“page.” Everyone individually as well as situationally as well as temporally
makes sense of (gives meaning to) his/her being there in this world and acts
accordingly (being becomes becoming).
90. Well … in my view organisations work with a ‘rather’ faulty picture
of reality: organisations operate as if they’re independent and autonomous – in
reality they’re all interdependent. Furthermore: organisations operate with a
materialistic-only view on reality – in reality ‘things’ like information are …
fully immaterial. So, there is hardly any reason for surprise.
91. Humans are simply the way they are and technology simply is there to
support them. Humans interoperate on the high level of significs. From the
viewpoint of the lower and far more restricted cybernetic level (technology),
indeed, humans may seem hard to deal with. As long as techno-people try/want to
solve the problem on their own terms … they will continue to dehumanise humans,
they will continue to fail. As soon as they start to see, to appreciate and
embrace the prime reality of human-ness … and begin to see how technology can
support it … data management will enter a brand new and promising era.
92. Humans are motivated beings. They have varying and various
interests. They operate using different worldviews. And that makes them rather
special. In your terms “hard to deal with”. The challenge for technology is to
humanly (i.e. at significs level) deal with hard-to-deal-with ‘stuff’.
93. O, sure – motivational differences, differences in interests,
differences in intellect, different belief systems etc. These are all ‘great’
grounds for endless misunderstanding. Even without technology. With technology
it gets worse. Far worse. Technology, therefore, must, I repeat must, take
special action to support communication at the significs level.
94. Why would anyone want to build a single-source of truth for his/her
business? What would all these separate truths mean across businesses?
95. If only the outcome determines the value … then … indeed … truth
doesn’t matter … facts don’t matter. Anything that contributes to outcome and
value creation … Matters. A rather post-modern
view, I’m afraid.
96. Mooi gevonden, H: “lalgemeen
belang”!
97. Is there anybody who has a clue of the prerequisites for data to
deserve the label “well-organised”?
98. What if the IT-people build that as-you-call-it “middleware” thing
in the same old way and with the same old mindset as they have always built
their solutions?
99. Wat zou het mooi zijn als
iedereen eens begon met het ophouden van de EIGEN data-broek … Dat zou enorm
veel datacenters schelen!
100. Voor vrijwel alle
organisaties geldt dat de data die ze hebben voor het grOOtste deel van buiten
komt. Slechts een klein deel komt uit de organisatie zelf voort. Voor dat
kleine deel geldt dat ze de eigen data-broek moeten ophouden. In verreweg de
meeste gevallen is het voldoende voor een organisatie om m.b.v. een ‘digitale
verrekijker’ de andere data die ze voor hun bedrijfsvoering nodig hebben te
bekijken – het zelf hebben van die data is, dankzij geavanceerde technologie,
niet langer noodzakelijk.
101. All organisations I know … organise their data to solely suit their
own purposes. And even within a single organisation we find differing
organisations of data to suit, say, partial-purposes. This causes various huge
and expensive problems within organisations and cross organisations (even for
AI). Can you tell me about any best practices that support the production and
governance of well-organised data?
102. How come we became dependent on something like data-migration? What
do we have to do to make data-migration obsolete?
103. Question on LinkedIn: “What Would It Mean for AI to Become Conscious?”
Well … it would most likely mean that humans ‘successfully’ demeaned the term
consciousness …
104. Gelukkig betekent zo’n
statement (“Nederland valt uit top drie van innovatiefste landen”) eigenlijk
niets (duidelijks) en kun je zelf kiezen wat je met je schouders doet …
105. An X an sich is not possible. X is always situated. X@Situation is
a two-oneness. Situations change over time. Reuse of X@Situation is not
possible. X@Situation is a class of its
own.
106. Op YouTube (VNG
Realisatie) ‘staat’ sinds 2 juli 2019 het filmpje Common
Ground uitwisseling van gegevens binnen en tussen gemeenten. Met dit soort
uitleg begrijp ik alsmaar minder van Common Ground …. Hoe “Common” is Common
Ground eigenlijk als er nog steeds sprake is van “uitwisseling van gegevens
binnen en tussen gemeenten”? En wat betekent “Ground” dan eigenlijk nog?
107. The culture of structure is the structure of culture.
108. We became dependent on data-migration (#102) because we Loved and
still very, very much Love to design and build our own magnificent data-‘castles’
in our own specific ways for our own specific needs. Needs that, of course,
change over time – nowadays faster and faster …
What can we do about it? In (very) short: We need to model data in such
a way that data (d) is always accompanied by other data (od). od providing the
context for d. The objective here is to be always able to communicate the
intended meaning of d. This is very powerful – data gets infrastructuralised
this way. And data-migration becomes obsolete … Modeling can be done with e.g. Metapattern.
109. Wat betekent het
eigenlijk als je m.b.t informatie de intern/extern dichotomie stelselmatig in
woorden tot uitdrukking laat komen? Wat zijn de gevolgen ervan voor gedrag?
110. What
Does It Really Mean to Be Free? Aren’t there two inextricable sides of this
freedom-‘coin’? Freedom-from and freedom-for? What does freedom-from mean if
there is no developed freedom-for?
111. Publicatie van het
Tilburg Institute for Law, Technology and Society: De Modernisering van
het Nederlands Procesrecht in het licht van Big Data. Ik zal het wel
gemist hebben, maar waar in het rapport wordt gedefinieerd wat de onderzoekers
verstaan onder “big data”?
112. Binnenkort is er weer
een zgn. CIO Summit Europe. In Barcelona ditmaal. A
forum for innovative IT thought leaders across Europe. Great, but I’m
looking for a forum to innovate IT thought leaders …
113. As
more taxonomies get created … What is the root cause for this? Why is it
that nobody objects to it?
114. Peter de Kock schrijft
in NRC (Algoritmes discrimineren niet) over, zo vat hij samen op LinkedIn, “het
wijdverbreide misverstand dat algoritmes morele beslissingen kunnen nemen.”
Vraagje mijnerzijds: Zijn er menselijke beslissingen die geen enkele morele
component bevatten? Software (algoritme) neemt beslissingen namens mensen,
beslissingen die mensen voorheen zelf namen.
115. Als reactie op #111
volgt: “Goede vraag! En een lastige, zo blijkt. De onderzoekers geven in
hoofdstuk 1.1 aan dat Big Data ‘als concept en fenomeen moeilijk te duiden is’
volgens de WRR – Netherlands Scientific Council for Government Policy en ‘het
derhalve onmogelijk is om een exacte definitie van Big Data te geven’. Ze geven
vervolgens ook aan dat het, volgens diezelfde WRR, ‘mogelijk is om drie fasen
te onderscheiden waarlangs Big Dataprocessen verlopen. Dit zijn: het verzamelen
van de gegevens, het analyseren van de gegevens en het gebruik van de gegevens’.
Hopelijk helpt dit!” Nou, niet echt …. Ik reageer nog maar eens: Uit hetgeen je
noemt, begrijp ik dat de prefix “Big” niet of nauwelijks gezicht annex gewicht
heeft. Wat zou het effect van dergelijke ‘gez/wichtsloosheid’ zijn op de inhoud
van een rapport waarvan de titel dan eigenlijk alleen nog maar luidt: “De
Modernisering van het Nederlands Procesrecht in het licht van Data”?
116. Zouden er werkelijk nog
mensen zijn die echt geloven dat je eerst moet reorganiseren en dan pas
automatiseren? Werkelijk? Nee, toch!?! Zijn reorganisaties, fusies,
herverkavelingen niet aan de orde van de dag?
Augustus 2019, 2019 © Jan van Til