2017.01 Aantekeningen

 

Jan van Til

 

 

Onderstaande tekstfragmenten zijn veelal afkomstig uit reacties op LinkedIn, blogs en e-mail die ik verstuurde in 2017. De volgorde van de fragmenten is chronologisch.

 

01. No single thing exists as an absolute (in our world). Every thing continually comes into being by the ever changing relationships that touch it. In response to: Understanding Relationships in Action.

 

02. People, in my mind, always relate to time. And over time they always relate to situations – one after another. Their “current understanding” always relates to their previous situations. Their do-ing in the now of their current situation always relates to “their current understanding in the context of the moment.” Perhaps a thing as the Semiotic Ennead can touch (relate to) you in your “context of the moment”? What are the consequences for the way meaning (of information/signs) comes about? In a further response to: Understanding Relationships in Action.

 

03. Goed nieuws dus: een bezoek met behoorlijke delegatie van beide partijen – icm serieuze problematiek èn enthousiasme over een nieuwe (uit)weg! Met jou hoop ik van harte dat er een vervolg(zaai)sessie komt waarin hopelijk ook alvast ruimte voor wat serieuzer werk verkend/bevestigd kan worden … “Of ben ik te hoopvol?” Mogelijk, … afwachten dus. Maar voor nu: gefeliciteerd! Ja, zeker, met I&M slingers/ballonnen zou een HIW extra kleur krijgen. Zoals gezegd: afwachten.

 

04. As far as I know … there are three levels of interoperability: Physics, Cybernetics and Significs. Computers, according to their very nature, cannot exceed the cybernetical level of interoperability. Humans by default operate at the higher level of significs.

For computers it is as simple to exchange a cat (or human) video as it is to share a medical record. It’s all electric fields and bits and bytes that go from A to B. And even though it’s technically simple (lots of theories, technologies and applications are readily available) … in the practice of medical systems “It’s tough”, the author shows. Tough even at the level of cybernetics! O my!

Do you know where it’s really getting tough? When you arrive at the significs interoperability level. The level where an individual human comes into play to assign his/her own personal meaning to the (medical) data at hand. This article, however, does not address nor seems to be aware of this higher – human interoperability level.

I believe to exist Reality, Ideality (or: meaning) and Sign-ality (or: information-ality): Reality and I continually meet (via my senses) through signs. Signs intermediate between reality and my ideality – i.e. my interpretations of reality through signs. And, of course, my interpretations of reality through signs change over time because I take all my previous experiences into account as well.

In response to: Why are cat videos easier to share than medical records?

 

05. Wie informatie van moment tot moment en van situatie tot situatie op waarde wil kunnen schatten … zal serieus werk moeten maken van de organisatie van informatie. Dàt is de grote uitdaging! Hoe organiseren wij onze informatie nu? Wat is daar mis mee? Waarom zouden wij onze informatie (dus) contextueel moeten organiseren?

 

06. Momenteel zijn we met z’n drietjes; een trio van voldoende gelijkgestemden (lees ook: vasthoudende mensen in open en constructieve verwarring-tot-verheldering) als het gaat om zo-loopt-het-vast-we-moeten-absoluut-iets-anders-en-we-hebben-ook-wel-een-idee-hoe. Erg prettig om met elkaar te sparren, af te tasten, volgende stappen uit te zetten en, dat natuurlijk ook, om bij elkaar uit te huilen – veel pogingen breken ons bij de handen af. Onbegrip, desinteresse en regelrechte veto’s zijn de belangrijkste oorzaken.

Binnen de toko lijken we niet echt verder te komen; daarom kijken we ook breder. We hebben een beetje ingang bij de Provincie Groningen, iets meer ingang bij EDSN. Verder zit één van het trio als werkgroeplid al geruime tijd in de technische commissies van twee op Europees niveau werkende lichamen: EASEE-Gas en ENTSOG.

Op 19 januari 2017 hebben we bij ons in Groningen een presentatie gehouden voor de Technology Standards Working Group van EASEE-Gas. Daar zaten verschillende Europese TSO’s (Transmission System Operators) aan tafel om voortgang in lopende en ook om nieuwe zaken/problemen te bespreken. Men herkent de problematiek en is zeer geïnteresseerd ….

Op 24 januari 2017 hebben we bij de ENTSOG (een verzameling van allerhande gas-marktpartijen) het we-hebben-ook-wel-een-idee-hoe verhaal gehouden. Dat was in Brussel. Met ziet het vastlopen/de problematiek, voelt de last ervan en is blij met initiatief: men is zelfs van plan een extra activiteit te starten om het ‘topo-idee’ verder te verkennen/verder uit te (laten) werken. Wie weet komt daar serieus vervolg ….

Morgen, 17 februari 2017, het zelfde verhaal presenteren bij een delegatie van de EDSN te Amersfoort. Eind vorig jaar was iemand van EDSN bij ons op bezoek. Toen hebben we een soortgelijk verhaal verteld – morgen dus opnieuw, nu voor een breder publiek.

 

07. Als het gaat over documenten en dossiers … zie ik eigenlijk hoofdzakelijk traagheid, onbegrip, weinig vertrouwen en (dus) vasthouden aan hopeloos oud denken; volstrekt risicomijdend gedrag etc. Frustrerend, kost iedereen veel energie, zonder dat er iets voor terugkomt. Als je ergens een (ander) lichtje aansteekt, schreeuwt men moord en brand: met dat felle licht kunnen ze hun eigen (doodlopende) weg niet goed meer zien. Zo jammer.

 

08. Inmiddels proberen we ook Tennet te interesseren … De eerste response die we kregen was ongeveer als volgt: Als je iets wilt veranderen moet je al een flinke aanloop nemen, enorm veel geduld, 300 keer uitleggen, … Maarre … als je iets nieuws wilt toevoegen … en dat aanhaken op/met het bestaande … dat is nog even tig keer lastiger. Niemand wil er nog iets bij hebben …. De korte termijn is het enige dat lijkt te tellen.

 

09. Als ik even één zin uit Het komt door populistische opdrachtgevers mag ‘rukken’: “Zo banen de spreekwoordelijke lamme en blinde innig omarmd een onbegaanbare weg in de verkeerde richting.” Ik denk dat de blinde zich in volle tevredenheid in het volle licht van z’n eigen duisternis wentelt. En de lamme is ervan overtuigd dat die rolstoel gewoon z’n eigen benen zijn. Dat een ander dat niet zo ziet, deert hen niet. Zij acteren immers met hun eigen benen en in hun eigen licht. Zoiets als een algemeen belang (dat algemene waarden/waarheden vergt) projecteren ze subiet op hun eigen waarden en waarheden van het moment – zonder werkelijk te zien dat ze ‘iets’ missen. Dàt is de manier waarop ze ‘open’ staan voor van alles en nog wat.

 

10. Nee, als er al schot in mijn projecten zit/komt is het alleen maar omdat ik die projecten zelf zo langzamerhand wel kan schieten. Oh, ja, nog steeds zijn er mensen te vinden die die nieuwe ideeën allemaal best wel leuk vinden. Maar, ja, d’r zijn zoveel ideeën vandaag de dag. Zie je? Enne … allemaal best wel leuk, hoor! Leuk (sexy, hoge wow-factor etc.) lijkt meer en meer hèt doorslaggevende criterium te worden voor wat dan ook maar.

Wie vandaag de dag succes wil hebben, moet met ideeën komen die snel te communiceren zijn en direct weerklank vinden (langer dan een elevator-trip mag het natuurlijk niet duren) en die bovendien snel te verwezenlijken zijn. Daarbij moet je je weten te bedienen van zo leeg/luchtig mogelijk jargon. En veel lachen, want een dag niet gelachen is een dag niet geleefd. Klopt, helemaal, woorden als ‘paradigmawissel’, ‘schaalbreuk’ etc. vallen natuurlijk heel ver buiten die lichtkring.

 

11. Mensen-in-het-dagelijks-leven verliezen hun vertrouwen in wetenschap, politiek en noem maar op – ook in informatiekunde (dat nota bene nog niet eens op de/een kaart staat! Nepnieuws – of we er nu absoluut of contextueel chocola van maken – schrikt af. Ook Peter Lievense (iBestuur, april 2017) heeft inmiddels door dat informatie als op elke willekeurige maat te snijden product in de handel wordt gebracht – voor elk wat wils. Wie ondanks al dit soort barrières toch de aandacht weet te vestigen op iets wat werkelijk hout snijdt … wordt naar alle waarschijnlijkheid bedolven onder zoveel lintjes dat-ie daar nooit meer onder vandaan komt. Ja, hoor, aan alles is ‘gedacht’; voor alles is een ‘oplossing’.

 

12. Gasunie, TenneT, Enexis, Liander, ENTSOG, EASEE-Gas, … overal worstelen ze met hetzelfde probleem, maar de (voorlopig beste/voldoende goede) oplossing die ze pal voor de neus wordt gehouden is zo ongrijpbaar voor ze (en daarmee onbeetpakbaar en zo door naar onverkoopbaar) dat zij allen ‘gewoon’ nog maar wat (zoals wij het zouden noemen) door-rommelen. In hun termen heet dat ‘natuurlijk’ innovatief bezig zijn op ‘basis’ van een voldoende hoge wow-factor met de nieuwste technologieën/theorieën: met cloud, analytics, big data en een handvol data scientists moet het toch gaan lukken. Toch?! Ik vrees eigenlijk dat we alleen door mee te liften op zo’n wave van enige invloed/betekenis kunnen zijn.

 

13. Ik bewonder jouw doorzettingsvermogen! Je schrijft maar door; alsmaar meer/’harder’ – zelfs al weet je dat het om de zoveelste herhaling van goede zetten gaat die zo goed als ongelezen/onopgevolgd lijken te blijven (naar alle waarschijnlijkheid).

Mogelijk heb je wel enige (constructieve) response gehad op Hoofdregel? Dat stuk is toch wel heel gericht geschreven! Via de Visser-ingang bijten ze weliswaar nog niet echt door, maar ze sabbelen al wel een tijdje aan het uitgeworpen aas. Daar is hoop. Ook de J-ingang is nog geen dead-end-street (of vergis ik me daar inmiddels)?

 

14. Een heel bekend biologieproefje is een kolonie beestjes-in-een-Petri-schaaltje te confronteren met enerzijds voedsel (vriend) of anderzijds schadelijke stoffen (vijand). In het laatste geval maken ze zich uit de voeten, in het eerste geval gaan ze erop af. Onder een microscoop is dat verschijnsel goed waar te nemen. Daar moest ik aan denken toen ik de column van Heijne las (NRC april 2017).

Hoewel mensen heel veel meer in hun bovenkamer beschikbaar hebben dan beesten … lijkt het er steeds sterker op dat ze van het gebruik ervan afzien en meer en meer het routinematige/instinctmatige vriend/vijand gedrag van die kolonie beestjes-in-dat-Petri schaaltje vertonen. Denken, open houding, evenwichtig onderling verkeer enzovoort is een vrij traag proces en niet langer verantwoord (of te zeer geblokkeerd tgv stress) vanwege de enorme snelheid waarmee zich vandaag de dag stromen aan vieze stofjes/lekkere hapjes aan hen voordoen. Ze moeten snel reageren; het is ‘eten’ of ‘gegeten worden’. Een lang lontje kunnen/durven ze zich niet langer te permitteren. O, ja, vieze stofjes is natuurlijk synoniem met onbekende/nieuwe stofjes – die alle kunnen daarom “vaak op gierend wantrouwen en blinde ontkenning rekenen.” en dan komen ze nog goed weg. Maar ook die tijd lijkt nu voorbij: zelfs wetenschappers hielden kort geleden hun eerste mars tegen zinloos geweld.

 

15. Vergis ik me of vertoont je analyse inderdaad parallellen met wat je eerder schreef in Omhakken? Beide analyses geven naar mijn idee een (voor wie het ziet) welhaast kinderlijk eenvoudig inkijkje in hoe we nu blijven steken in waar we door de tijd heen terecht zijn gekomen. Het is de hoogste tijd voor een p-wissel, maar wie het woord ook maar een beetje in de lucht hangt, lijkt subiet het feestje verstoren van het kleintje dat aandoenlijk uitgelaten roept: “nog een keertje, nog een keertje”.

 

16. When one shows a building plan to both a contractor and an architect … each of them focuses on totally different aspects. In the IT world, however, both focus on the … same aspects. And both have no clue whatsoever. Both are still enthralled by their own magic; they love it! Both hate it to the core to have their dreams disturbed – to wake up.

 

17. “A building or a town is given its character, essentially, by those events that keep on happening there most often.” That’s what Christopher Alexander wrote in 1979. Most so-called ict/digital architects, I’m afraid, still have no clue whatsoever of what Alexander meant by that packed phrase. They’re still heavily concerned with and entirely occupied by black lines on drawings.

 

18. Digital transformation is not about technology, it is about people. Although it is an empirically verifiable reality … it is at the same time the most technologically ignored reality. As long as the T in IT dominates the industry the way it does … the I for which people really yearn will never get airborne, I’m afraid.

 

19. Of ik “wèl opwekkend nieuws” heb? Uhh … nee. Alleen maar klem-en-depri-nieuws. Je weet wel: standaardisatie is goed, meer standaardisatie is beter. Geen kritiek toegestaan op de Ijzeren-heinige betovering van brockchain. Wie zich niet aanpast krijgt moeilijkheden. We móeten verder; stilstand is achteruitgang. En nu, nu worden we smart follower. Er lijkt niets anders op te zitten dan de route via Old Men en Witch Doctors te volgen. Moeten we dan zelf maar Old Men en Witch Doctors worden? Ik vrees van wel, maar nee, bedankt. Tegelijk krijgen we het werkelijk goede nieuws op geen enkele manier over de bühne. Je zit niet klem (zodat je jezelf los zou kunnen wurmen), maar je zit a.h.w. klem in een vacuüm (wat is er om je tegen af te zetten? Je kunt ‘gewoon’ alle kanten op ….

 

20. Ja … maar … alleen wij zien dat die radertjes aan de onderkant schots en scheef staan. Alleen wij. Heel wat techneuten zien ook wel dat er iets schort. Maar degenen waarvan wij zo graag zouden zien dat ze het ook zien … zien het absoluut niet. Sterker nog ze zullen je vertellen dat er wel wat aan de hand is, maar dat analytics, big data, blockchain, disruptive technology, artificial intelligence, business intelligence en-noem-maar-op allemaal prachtige oplossingen zijn. En … dat ze bereid zijn daar tijd, geld en energie in te steken – dat doen ze zelfs al! Hoe ver-beeld je wat (vrijwel) niemand ziet?

 

21. Ja … ik heb het hier (zodra enigszins gepast met kans-op-nuttig) over de Master Data Mythe. En benoem het ook graag als Master-ing our Data Management. Dat helpt soms, hoop ik, een klein beetje om het hoge Zandmannetje-gehalte van MDM aan te wijzen. Maar verder komt het niet, want het gareel vereist nu eenmaal dat …. En dat geldt voor externen doorgaans nog sterker dan voor eigen personeel. Als je het niet aan je baas kunt verkopen, kun je er maar beter helemaal niet aan beginnen. En … bovendien, dat hele gedoe met informatie … dat is toch helemaal geen rocket science? Dat weten we toch al? Neem ajb een voorbeeld aan … zoiets als de naderende Data Science Dag. Kijk eens goed hoe zij het doen; dàt spreekt ten minste (aan), dàt heeft tenminste sex-appeal, een lekkere wow-factor enzovoort. Ja, daar lopen mensen voor te hoop, dan beginnen de oogjes te glinsteren en vinden veel mensen elkaar.

Gelukkig zijn er meer dan voldoende leveranciers die om de haverklap van alles en nog wat op de markt droppen – en marketeers die dergelijke handel slim en sluw weten te verkopen (innovatie). Brood en spelen. Here we are; entertain us – sleep ons non-stop van de ene ‘attractie’ naar de volgende. Laat ons niet aan onszelf, ons eigen denken over – we zouden ons eens iets af kunnen gaan vragen.

 

22. Als je het goed vindt, doe ik toch maar even ‘verslag’ van de MDM 360 Summit (Amsterdam, juni 2017) …. Opvallend (in willekeurige volgorde):

·                  Alle data valt inmiddels onder masterdata; geen enkel ‘domein’ of hoekje wordt geschuwd; kieskeurigheid is er niet meer; daar deed niemand nog moeilijk over.

·                  Nadruk lag erg sterk op mastering van data – en de fonkelnieuwe tools (kleren) van de hoofdsponsor (keizer).

·                  MDM wordt, zo lijkt het, a.h.w. ingekapseld (‘MDM-hiding’) in ‘stuff’ dat een veel hogere wow-factor heeft … anders kun je er niet (meer) mee aankomen – verkoopt niet.

·                  Het woord ‘smart’ viel niet of nauwelijks; kennelijk alweer versleten. Nieuwkomer: intelligence/intelligent.

·                  Het onderwerp Master Data kwam ‘kaal’ niet aan de orde – alleen maar in toepassingen en (show)cases. In de bespreking/demo-ing van die toepassingen/showcases werd de kreet Master Data annex de tooling van de hoofdsponsor met enige regelmaat, maar toch ook weer in de zijlijn genoemd. Master data zelf verdween daarmee eigenlijk onder de motorkap.

·                  Niets is te dol – wil MDM overleven is alles welkom: (Advanced) Analytics, Big Data, Machine Learning, Business Intelligence, AI, Business Solutions (MDM360, Clair, …), Intelligent Dashboards, ….

·                  Clair is het nieuwe product van Informatica (hoofdsponsor). Het combineert in één adem alle buzzwords uit de vorige bullit.

·                  Ja, … “Connecting the dots is nu nog maar een kwestie van dagen”. Haarlemmer olie bestaat toch!? Je ziet het: Iedereen kan het: fake news de wereld in helpen.

·                  Het woord harmoniseren viel ook een paar keer. Men sprak er over als noodzakelijk kwaad. Maar: wat een vreselijk woord is het eigenlijk. Men bedoelt immers verminken en verdoezelen. Men zet de wereld op z’n kop en beweert dat-ie rechtop staat.

·                  Nog een paar kreten die voorbijkwamen: “data wellness”, “living information”, “Realise your digital disruption with MDM” en “Data driven digital disruption”.

·                  In de breaks waren er natuurlijk leveranciers die hun spullen moesten slijten. Wat vooral opviel waren de stands met allerhande … VR-speeltjes. Hoge wow-factor, dat wel, maarre … de relatie met MDM? Ik zei het al – zie eerste bullit.

·                  Eén van de sprekers probeerde toch nog even weer een indeling voor data neer te zetten: master data, reference data, metadata en transactional data. Klopt, sommige sprekers lagging een beetje behind en zondigden zo toch nog wat tegen de stelling van de master van masterdata (een ‘master’ van Informatica; de hoofdsponsor) dat dat allemaal niet meer zo uitmaakt.

·                  De spreker van Philips begon hoopvol: het draait allemaal om de organisatie van je data. Dat hield hij zijn publiek wel een keer of drie voor – zonder daar verder ook maar substantiële handen/voeten aan vast te naaien. Jammer, Het was alsof er even een bel ging – nou, ja, ik meende zoiets te horen.

Nav de derde bullit: Dat zie je ook op andere terreinen. Neem (bij ons) bijv. het “Ariba Netwerk”. Da’s een product van SAP dat in combinatie met apps veel gegevens uitwisselt tussen aangesloten leveranciers en kopers van spullen. De kreet “netwerk” maskeert/verhult daarbij vrijwel alle functionaliteit die – centraal – geboden wordt. De logisch te verwachten functionaliteit – het heen-en-weer slepen van data – is eigenlijk secundair geworden, dusdanig doodgewoon geworden, dusdanig gedomesticeerd dat je daar niet meer over hoeft te denken/spreken – sterker nog als je erover begint zorgt dat geheid voor verwarring bij de klant. Het hele leverancier-koper-kanaal wordt door het Ariba Netwerk generiek voor elke leverancier(s)-koper(s)-combinatie(s) met vele smart toeters en bellen ge-support. Bijv. rule-engines die orders goed-/afkeuren, orders afvuren igv voorraden beneden bepaalde levels komen etc. En in de front-end (de app) configureer je dat gewoon … en dan werkt het.

Onderwerpen als MDM, informatie-organisatie, …. lijken het in toenemende mate gewoon niet (meer) te ‘doen’. Wow-factor=0. Ze lijken te schreeuwen om zoiets als een (sexy) verpakking. Een verpakking, een immersing in iets anders dat wel goed ligt (resoneert, aanspreekt, aantrekkelijk is, verkoopt) bij de zittende Old Men en Witch Doctors. Een soort Paard van Troje, zeg maar – maar dan zorgt de inhoud ervoor dat ‘de stad’ zoveel beter als voorheen functioneert, aanpasbaar is enzovoort.

Waar zo’n dag mijmeren al niet goed voor is.

 

23. Data is of good-enough quality to me when its sender-intended-meaning is clearly-enough communicated to me.

 

24. Volkomen zinloos zo’n (zoveelste) architectuur-enquete. Het is een soort van buikloop op papier. Al je antwoorden/toelichtingen worden zorgvuldig geprojecteerd op het bevattingsvermogen danwel de (impliciet) gekozen kaders van de enqueteurs: er blijft niets zinnigs van over.

 

25. Alleen wanneer je “[v]an serieuze verkeersoriëntatie dus nog geen spoor, laat staan van erkenning van de noodzaak van methodische beheersing van veranderlijke reële betekenisverschillen-in-samenhang … en al helemáál niet van praktisch gebruik van zo’n methode (vanuit begrip van dekkende semiotische grondslag)” weet te verpakken (verblocken) in blockchain (want dat/die is hot) … maak je een kans. Hoe zou je blockchain voor je karretje kunnen spannen – waar wringt het/waar vliegt het uit de bocht?

 

26. Harmoniseren móet gewoon volgens de presentator (#22) omdat men zich eenvoudigweg geen raad weet met de op tafel liggende variëteit. De erin aanwezige orde wordt niet herkend en derhalve als chaos bestempeld. Harmoniseren komt m.i. neer op het afwaarderen van bepaalde contexten … contexten die men niet ziet/begrijpt/waardeert … waardoor bepaalde informatie-van-betekenis van de wagen valt … waardoor op de wagen meer eenheidsworst overblijft. En dat proces herhaalt men totdat men tevreden is over de herkende orde op de wagen. Op die manier produceren harmoniseerders iets waar ze bij de Old Men en Witch Doctors mee kunnen aankomen (scoren) omdat dat door hen als orde en harmonie wordt herkend en geaccepteerd. Daarna volgt een volgende harmonisatie-slag. Want de nieuw vastgestelde orde wordt vervolgens aan iedereen opgedrongen. Wie daar niet mee uit de voeten kan, past er niet langer bij en moet maar ergens anders gaan werken – of zich aanpassen: het harmoniseren van de workforce.

 

27. Klopt, Blockchain scharrelt nog in luiers en op blote voetjes rond. De eerste problemen dienen zich aan: schaalbaarheid, performance en stijgende transactiekosten. En dan de buitensporig hoge energieconsumptie nog. Wij zijn er uiteraard ook mee bezig – je moet mee in de sneltreinvaart der volkeren, nietwaar?! Inderdaad het heeft erg veel van “een – technische – oplossing op zoek naar een probleem.”

Voor zover ik er iets van snap … gaat het om een chain van blocks – oftewel een serie (chain) aantekeningen (blocks) met een bepaalde inhoud – of, zoals jij ze benoemd, knooppunten “volgens een informatiemodel à la Metapatroon” (de horizon zal dan een speciaal block zijn). De inhoud van een gewoon block zal dan iig ook steeds verwijzingen naar twee andere/voorgaande blocks moeten bevatten. Zo vormen alle blocks samen zowel een keten (chain; alle blocks staan op een lijstje) als tegelijk ook een netwerk (de blocks kennen een onderling verband volgens vast patroon).

 

28. Zeker, je mag “zo eigenwijs [blijven] om inhoud, betekenis dus, voorrang te geven.” Ik meen te begrijpen wat je wilt zeggen, maar daar win je geen enkele prijs mee – zoveel is wel duidelijk. Ondertussen hebben jij en ik concreet te maken met het feit dat mensen/een aantal van mijn collega’s opgewonden/opgehitst geraakt is door het geloof dat allerhande lieden inmiddels zijn gaan hechten aan de witch-dokters-dans die BC is gaan heten. Door die dans komt de schijnwerper vol in de schijnwerpers te staan en daar is iedereen reuze enthousiast over. Inhoud? Ach. Informatiemodellering? Da’s toch geen issue? Iig geen ànder issue dat het vóór BC was! Bovendien: dat getamboer op inhoud enzo … doet afbreuk aan het enthousiasme. Bah. Voorrang moet dan maar eens even gaan naar hoe je je eigen handel via zo’n BC-dingetje aan de man kunt brengen – voordat e.e.a. weer over de top heen is.

Waar valt zoal aan te denken. Certificaten voor groen-gas via BC. Het verhandelen van capaciteit via BC. Het verhandelen van (overschotten aan) energie tussen consumenten onderling via BC. Betalen van oplaad-beurten van auto’s (laadpalen) via BC. Stemmen/verkiezingen via de BC. Betalen voor muziek/film per x-tijd luisteren/kijken. Opslaan van (delen van)bestanden in blocks.

Over beveiliging – iets dat jij nu een paar maal opbrengt – hoor ik mijn collega’s (nog) niet. Het gaat eerst en vooral om het wat kan ik zoal in zo’n block stoppen. Het elimineren van de man-in-the-middle staat niet voorop bij ons. Bij het verhandelen/transporteren van energie tussen consumenten onderling (mijn overtollige energie wordt even opgeslagen in de Tesla-power-wall van mijn buurman) … tja, daar is de man-in-the-middle d’r nog helemaal niet; zal er ook niet komen – niet in vormen die nu nog zo gewoon zijn; hooguit in software-vorm – verwacht ik. Daar kan de rol van de hedendaagse TSO worden overgenomen door BC. Misschien.

 

29. Henrik, thank you for taking the trouble to answer my questions! I read your article twice. The second time … I systematically replaced the word “master data” with “data”. I did not notice any change in the meaning of your article. We definitely need to master our data. But I am still puzzled when people talk about master data.

Did you visit the MDM 360 Summit in Amsterdam last month? I did. And I witnessed a remarkable shift: it was almost entirely about the mastering of data – reference, meta, transactional or something else; multiple purposes or not. Great and promising shift! To me … all data must be suitable for multiple purposes – whether we use it that way or not, for we don’t know tomorrows problems, questions and/or need for answers.

 

30. Data Quake of Data Ache? Ik ben de commercie dankbaar voor het telkens weer opnieuw verzinnen van vervolg op eerdere teleurstellingen. Nu dus de Data Lake. Voor de vele projecten die tot 2020 op de rails (komen te) staan is eigenlijk maar één goede oplossing te verzinnen: informatie-infrastructuur – het bekende liedje. En dan komt de commercie precies op tijd met Data Lake voor oplossing van alle problemen. Data Lake als voertuig voor ingang voor informatie-infrastructuur. Dat tekstje is op de één of andere manier in goede aarde gevallen bij wat architecten; ze zijn ermee op stap gegaan en lijken zowaar wat in beweging te krijgen. Nee, klopt, geen idee wat precies en voor hoe lang.

 

31. As long as people adore/worship IT-stuff, they will tragically fail to realize that they become … enchanted means (i.e. slaves) to some IT end. Morpheus, in The Matrix: “[…] That you are a slave, Neo. Like everyone else you were born into bondage. Into a prison that you cannot taste or see or touch. A prison for your mind.”

 

32. Maarre … weten ze daar in Raalte dan niet dat informatie zich helemaal niets aantrekt van domeinen? Enne … dat switchen naar een domein-gedreven IT-organisatie ook niets helpt? En al helemaal niet op de schaal van een gemeente (of nog ruimer)? Je kunt zoiets wel zeggen … maar het werkt niet. Succesverhalen op die schaal? Ik ken er niet één.

 

33. Belangrijker is wat mij betreft de vraag waarom iedereen zo krampachtig vast houdt aan z’n eigen data-schatkist – ook al zit er nòg zoveel dubbel in, nòg zoveel data die anderen ook allang hebben … kan dat niet … slimmer? Nee, klopt, die overdrijving werkt ook niet. Iedereen vind het een goed idee maar eist voor zichzelf de uitzonderingspositie op. Briljant kwam de volgende response: waarom laten we de data niet staan waar-ie staat en verwijs je vanuit het data lake – Geweldig idee, daar komt, zonder het te benoemen, informatierotonde in beeld! Of dit op deze manier dan wel gaat werken? ‘k Ben daar niet direct heel hoopvol over. De boel raakt maar zo weer verstopt en verdwaald in Hadoop en weet-ik-wat-niet-al voor techno-reli. Ik ziet het maar als een zoveelste manier van ideeën zaaien, wie weet blijft er ooit iets hangen.

 

34. Wie oplettend om de T heenloopt … ziet per rondgang tweemaal een … I. Maar neem dan niet te grote stappen en let wel reuze goed op! Want anders zie je alleen maar T en nog eens T. De problematiek zit-um al lang niet meer in T maar vooral in I. Kleine stapjes … Goed kijken. Gun jezelf die reuzensprong vooruit. Via I. Dàt brengt weer vaart en versnelling in IT!

 

35. Ja, gelukkig; ook dat ziet en erkent men, te weten dat we met Plato het kunstje eigenlijk al eens hebben gedaan. En dat geeft dan weer enig verder vertrouwen in het virtual data lake gebeuren. Ik ben benieuwd hoever de hongerige techno-wolven begin september zijn … Of er al een Hadoop cluster draait … of de vingervlugge en grijpgrage data scientists, ai-adepten en andere andromeda-benevelden het virtuele-data-lake-idee al ‘vakkundig’ hebben gefileerd en adembenemend platgedrukt.

 

36. D, je vraagt van de “Geachte architecten in de digitale wereld” commentaar op de publicatie van je “architectuurinterview met Arjen Dorland, lid van de Raad van Commissarissen van ABN AMRO”. Ik heb (eerst) een vraag. Christopher Alexander zoekt altijd eerst naar dat onderdeel wat er het slechtst aan toe is … dat onderdeel pakt hij als eerste aan. Doorgaans verandert dat de gehele situatie grondig! En daarom zoekt hij daarna opnieuw naar dat onderdeel dat er vervolgens het slechtst aan toe is … Enzovoort. Welk aspect/onderdeel op IT-vlak is er naar jouw idee het aller-allerslechts aan toe? Waarom? Dorland geeft in het interview een aantal zaken mee aan zijn lezers. Het meeste is heel-erg-oude-koek. Één ervan is naar mijn idee cruciaal (maar wordt door Dorland zelf niet begrepen/doorzien).

 

37. Mastering GDPR – Master Data Management is your first step … Beware! Commercial trickery: it’s the Master Data Myth. There is no such thing on the societal scale. Be warned.

 

38. Belastingdienst zegt het zelf ook: innen belastingen in gevaar. Sjonge, jonge, jonge. Voor het innen van belastingen is al sinds jaar en dag ongeveer dezelfde bak-aan-data nodig. Waar nooit naar gekeken wordt, nooit aan gedacht wordt, maar wel enorm zou helpen … is het zodanig organiseren/ordenen/modelleren van die bak-aan-data dat onafhankelijkheid ontstaat van systemen, van legacy, van politiek, van specifieke toepassing, van verwerkingsprocessen, van …. Kijk dáár eens naar! Sluit de kraan; dat dweilt zoveel makkelijker.

 

39. Nee, ik ga geen bitcoins kopen. Teveel tulipmania. Wel heb ik laatst bij De Blije B(ank) 1 URA gekocht voor 100 euro. Zodra DBB aan de voorwaarden voldoet (met die ene URA help ik ze daarmee weer een klein stapje verder), krijgen ze een bank-rijbewijs en ga ik er een rekening openen enzovoort. Bank met rendement, zonder rente, zonder inflatie etc.

 

40. Climate change is a only a revenue model … just like wars etc.

 

41. Machines can give help – but don’t care.

 

42. Technology has become the opiate of the masses, I’m afraid. It enslaves us. It enjails us. It endebts us. It Matrix-es us. Unless … unless people start to see and allow themselves to wake up to technology as a means to a human end.

 

43. Pete, three times you use that one word – very much Key to finding the first step-stone to breakthrough change: context. If we start to model our information contextually … we start to get ready for continuous adaptation of meaning of information based on the context through which it manifests itself. Using contextually organised sets of data – each set having its own gatekeeper … there is no need for moving information between systems anymore; we can finally stop strangling ourselves by integrating systems and start breathing by focussing on integrate-ability of systems using contextually organised information. Contextually organised information can also be used for establishing the ever evolving trust between participants-in-continuous-action.

 

44. Ja, hij manifesteert zich als een zeer, zeer trouw dienaar van de Koning. Hij voert slechts uit en bewandelt de vóór hem gebaande wegen met grootst mogelijke precisie – wijkt daarvan links noch rechts. Voor het verwerken van andere boodschappen lijkt hij niet te zijn aangenomen; die negeert hij dan ook. Op sommige websites moet je, voordat je een boodschap kwijt kunt, bewijzen dat je geen (ro)bot bent. Die behoefte krijg ik hier toch ook wat. Intussen zie je hem hoofdschuddend z’n schouders ophalen, handen in onschuld wassen – hij heeft je de route die voor iedereen geldt toch duidelijk aangewezen. Als extra service liet hij je alvast weten dat je missie, als je niet beter beslagen ten ijs zou komen dan de vorige keer, behoorlijk kansloos zou zijn. Eerlijk is eerlijk; regels zijn regels. Een gewaarschuwd mens telt voor twee. ‘t Is triest, ronduit triest.

 

45. Dank je wel voor je verwijzing naar Informatierotonde met rekenbladen. Ja, die kant moeten we beslist op! Geen twijfel mogelijk!

Ik heb je tekst aan een goedwillende collega laten lezen. Leuk om zijn commentaar te zien en horen. Het ging ongeveer als volgt …

“Nota bene, daarbij blijven aangesloten registers – verder – òngewijzigd.”

O, da’s mooi!

“Heel praktisch, voorop staan betekenisverschillen.”

Fronsend, nee-schuddend …

Da’s juist helemaal niet praktisch! Daar moeten we eindelijk eens van af, van die verschillen!

Die moeten we harmoniseren, uniformeren. Iedereen moet hetzelfde verstaan onder ‘leiding’ etc.

“De noodzaak van erkenning van zulke reële verschillen kan iedereen prompt inzien. Neem een woord, bijvoorbeeld: blad. Zo’n enkel woord kan met verschillende betekenissen geassocieerd zijn, steeds afhankelijk van veranderlijke context. Een eenduidig model van zowel reële verschillen als samenhang ertussen vergt daarom een modelleermethode volgens

het beginsel van contextuele verbijzondering. De passende methode is Metapatroon.”

Kan het niet zo goed volgen … Ik kan eigenlijk niks met die betekenisverschillen …

Metapatroon … Hmm … Verkooppraatje?

“Indien relevante informatie met veelal impliciete context over allerlei registers verspreid staat, helpt een informatierotonde door explicitering van context om netzo reële samenhang ertussen te vestigen.”

Ja, weet je … klinkt ergens wel goed/interessant, maar ik ben niet echt aangehaakt, denk ik.

Lijkt me trouwens ongelooflijk veel werk om die samenhang voor elkaar te krijgen … en bijgewerkt te houden – hoe doet zo’n informatierotonde dat eigenlijk?

“Deze voorstelling bedoelt inzichtelijk te maken, dat de informatierotonde in de ene richting kan dienen om een rekenblad te vullen met ‘inhoud’ uit diverse registers. Dat hoeft dan niet tot klakkeloze vulling beperkt te blijven. Voor zover tevens (controle)vergelijkingen e.d. tussen informatie uit verschillende registers zijn geprogrammeerd, wordt het rekenblad in

kwestie tevens gevuld met suggesties enzovoort voor administratieve beslissingen. Hoe dan ook gaat de gebruiker met dat rekenblad aan de slag. Indien z/hij daarmee klaar is, bestaat het resultaat uit het rekenblad met deels gewijzigde inhoud. Vervolgens kan die inhoud, in de àndere richting dus, via de informatierotonde in desbetreffende registers terecht komen. In figuur 2 is dat heen-en-weer verloop schetsmatig weergegeven. […]

Deze opzet is overigens tevens geschikt voor invoer uit resp. uitvoer naar databases waarmee, om welke redenen dan ook, geen zgn databasekoppeling mogelijk is, maar wanneer wèl uitvoer resp. invoer middels een rekenblad wordt aangeboden resp. opgenomen. Dan geldt de

invoer uit zo’n niet-direct-gekoppelde database als rekenblad-eindversie van een werkstap. En omgekeerd blijft het bij uitvoer naar zo’n database bij de beginversie van – de inhoud van – een rekenblad.”

Dat moet je niet willen – dat geklooi met die excelletjes.

En dan de boel ook nog weer terugschrijven ?????

… da’s ontieglijk veel programmeerwerk … gebruikers die zo’n excel-tabblad verbouwen …

… opnieuw programmeerwerk bij elke aanpassing van zo’n tabblad …

… zie je het voor je?

Nee, gaat niet werken, moeten we niet willen …

Na dit fopvattingen-salvo stopt hij met lezen. Hoofdschuddend geeft hij mij het vel papier terug ….

Los van dat gedoe met excel … Lijkt me vreselijk ambitieus.

Uit verschillende applicaties data halen … die ter beschikking stellen …

en dat de updates weer netjes terugkrijgen … en netjes in de juiste registers terug laten stoppen …

… en dan is er niet één die informatie opvraagt/terugschrijft – er zijn er tig tegelijk …

En zo’n informatierotonde doet dat allemaal voor je ????

Het ongeloof straalt hem van z’n gezicht af.

 

46. Prachtig! Als je er eigenlijk al niet meer op rekent, blijkt een dood-gewaand-lopend spoor – floeps – opeens weer een doorlopend spoor. Wat als afval al een tijdje bij de achterdeur stond … blijkt nu een ondergronds netwerk van schimmeldraden? Is er zo langzamerhand een kritische massa bereikt wat aanhoudend en geduldig zaai-werk betreft? Werpt dit een (nieuw) licht op de manier waarop koeien hazen vangen? Wie zal het zeggen. Ja, als hij beseft wat een prachtige samenwerkingskans een werkelijk zinnige aanpak van DSO is voor, bijvoorbeeld, zijn club om van betekenis te worden, om finaal te scoren … dan ligt de weg weer open voor houtsnijdende bestrating. Voor nu: De voorzet heb je (weer eens) gegeven; díe kans heb je (weer eens) volop benut. Mooi!

 

47. From a human point of view, interoperability is a run-of-the-mill thing from time immemorial. Each human being dynamically assigns meaning to information individually, based on the exact context in which that information is received. Other context; other meaning. From a technical point of view interoperability heavily suffers from the absence of context: information is completely on its own; has to ‘live’ without context. Meaning is considered absolute. Technicians in their every days practice don’t get the human condition as far as the assignment of meaning is concerned. And humans don’t have a clue that technicians don’t have a clue.

 

48. Great to hear that, R! But the real problem … the real problem first and foremost needs to be addressed too: how do we guarantee that the intended meaning of X, being communicated by a human to system A can be reproduced via system B? Technology is great, and we can’t do without it – that’s for sure, but technology won’t make it alone. We need some real advancements in our organisation of information as well in order to get human interoperability on its feet.

 

49. John, your first three prerequisites have to do with technical interoperability, the fourth with human interoperability. The last prerequisite depends on the first three. Agree?

In my mind every word (sign) is a definable word (sign) for the meaning of a word (sign) cannot be defined upfront, but is always driven by the context in which that word (sign) manifests itself to an observer.

We think and we are convinced that we have no problems with words (signs) in our systems – we are largely unaware, but simply and strongly believe that we can meaningfully define words (signs) upfront. As long as we don’t see/appreciate the weakness of it, we miss the root problem. Once we (start to) see/appreciate that context drives meaning of words (signs), we need to find a way to organise, to systematically model word@context instead of word-an-sich. In that way Interoperable@JohnOGormansWorld can become a “Status word”.

 

50. John, o, well, yes, I agree: “No, the last one only depends on the other three in purely digital systems.” I prematurely envisioned ourselves already in that context ….

“The problem with a single word say ‘appendix’ is not a lack of meaning. It is rather too many meanings that cause the ambiguity.” Ambiguity of text can be Solved with con-text. The power of text@con-text is that the ever evolving variety of meanings of text is kept separate (text@con-text) as well as together (text) in one and the same motion.

In what con-text does the text “Q6 and FSA are there already. :D” hold? So far I haven’t been able to reach that conclusion!

 

51. Chatbots are lucky bastards vast numbers of humans already voluntarily and happily limit themselves to the cybernetic interaction level ….

 

52. Eigenaarschap is veel meer/eerder zoiets als een verdwijnpunt. Cruciale vraag is wat de opspannende lijnen zijn waarbinnen privacy in perspectief en vruchtbaar tot aanzijn kan komen.

 

53. Why is it that we think are convinced even that IT and Business must be aligned? Can we narrow down “IT”? What exactly is it that needs to be aligned?

 

54. Hoop. Opeens is het er weer. Ja, mogelijk is het valse hoop – hoop met inslag-bodem direct om de hoek, maar toch! Lees, als je wilt natuurlijk, maar eens De rol van slimme data in de energietransitie. Dat interview verscheen in het decembernummer van het online magazine Inzage van pwc. Zet je ajb even heen over dat brrr-woord ‘slim’; Oudejans introduceert in dat interview een nieuw-ig (kern)woord: infostructuur. Waar heeft-ie dat opgepikt? Is er sprake van ontwikkeling in denken: gasrotonde (2006) … informatierotonde (2007) … energierotonde (2015) … infostructuur (2017)? Zou Stelselmatige impuls tot energieverkeer, deel 1, deel 2 er ietsie-pietsie aan bijgedragen hebben?

Hoe dan ook, die kant moeten we inderdaad op als bedrijf – ja als hele energiebranche! Er is immers een Schat aan informatie waar energiebedrijven – ieder voor zich – a.h.w. bovenop zitten. Met een goede invulling van infostructuur krijgen spelers niet alleen veel meer grip op de eigen, individuele informatiehuishoudingen, maar koppelen ze hun energiedata tegelijk slim – oeps, intelligent – tot krachtige versnelling van de hele energietransitie! Een energietransitie die daardoor niet alleen sneller tot stand komt maar ook veel diepgaander en vruchtbaarder zal blijken te zijn.

 

55. Inderdaad, “verstandig moeten allereerst opdrachtgevers èn ontwerpers van zo’n ‘geheel’ zijn.” En de vraag “Maar zijn die er als zodanig?” stellen is-um beantwoorden. Nee, die zijn er veel te weinig. En wat er aan potentieel rondloopt, staat voortdurend onder druk en moet om de haverklap als super-apologeten verantwoording afleggen van de hoop en overtuiging die in hen is.

 

56. De zorg is verslaafd. Verslaafd aan patiënten.

 

57. In de ppt/tekst heb ik getracht, maar ben daar blijkbaar (nog (lang)) niet in geslaagd, een sticky lijntje aan te leggen tussen de voor hem nieuwe infostructuur enerzijds en de voor hem oude en vertrouwde infrastructuur anderzijds. En ook … dat elk bedrijf daar mee van doen heeft; met die twee-eenheid info-/infrastructuur – of het nu het KNMI is (branche-vreemd) of een collega in de gas-/energiebranche. En ook … dat dat infostructuur-plakkertje overal en bij iedereen op dezelfde manier kan werken – in de energiebranche hebben ze immers allemaal te maken met een netwerk/topologie. Ja, klopt, zo’n voorzet is natuurlijk niet volledig of sluitend, maar wel (nou, ja, dat hoop ik dan) te volgen. Maar of het ook meer/vastere grond onder denkvoeten geeft tot vervolgstap(pen),is (ook voor mij) de grote (ham)vraag.

De vraag of de tot “dusver gebruikte modelleermethode(n) voldoen” is, denk ik, netzo wezenlijk als ver verwijderd van de denkhorizonnen van hen die aan het roer staan tot eventuele vervolgstappen. Als ik dit ‘nieuwe’ verhaal al ergens mag vertellen … en als het op basis daarvan al tot één of meer vervolgstap(pen) zou komen … dan gaat het dáár geheid mis. Als het al tot een product komt … dan is het hooguit een ‘aardige’ afspiegeling van wat jij en ik zo dolgraag zouden zien. Zelfs als het al tot uitvoering-tot-product komt … blijft het, naar mijn idee, in hoofdzaak draaien om … zaaien. Alles wat meer bereikt wordt is … fantastisch, want geeft een volgende poging al weer wat grotere vleugels! Het gaat er nu, denk ik, om “iemand met voldoende gezag” te vinden die bereid is de gepresenteerde kluif in de mond en tussen de tanden te nemen. En dat alleen is al een hele … kluif!

 

58. Ja, inderdaad, “IVD dan maar?!” Laten we dit varkentje daar verder bij de horens voelen. Voor nu nog even dit: Zeker, als product kunnen wij ons “slechts een informatierotonde […] voorstellen.” Anderen vinden een EDL al een hele vondst – niemand weet precies wat dat is, maar daar wordt tenminste serieus over gepraat – Gartner, Microsoft enzo. Of ze komen, veel tastbaarder nog, met een concreet product dat ‘iets in die richting doet’: Omnimap in dit geval (www.omnimap.nl). Een gelikte tekst doet opgewonden enthousiasme – hoe ongefundeerd waarschijnlijk ook – zomaar flink oplaaien. Wie zich dan gereserveerd toont … moet eerst maar eens keihard aantonen dat-ut niks is. Een nieuwe, omgekeerde rationaliteit.

 

59. De verzoeken tot inschikkelijkheid van Von Goethe (en die van ons), zijn, als het goed is, slechts verzoeken. Vrij-blijvend. Verzoeken op basis van een voor ons glashelder doorkijkje waar anderen wel of geen (meestal geen enkel) gat in zien. Het krankjorume, voor ons en Von Goethe, is/was dat wij de ongelukken die aan de lopende band gebeuren zien aankomen – het zijn voor ons zgn. Normal Accidents (Perrow), maar dat anderen vol overtuigde geestdrift bezig zijn de mensheid naar een volgend ontwikkelingsniveau te tillen. Omdat wij slechts verzoeken tot inschikkelijkheid doen, moeten we voor de rest, ver-schrik-ke-lijk zuur (“pijnlijker kan ons niets treffen”), op onze handen zitten – anders worden verzoeken al snel gedram. Gezeur, wellicht?

 

60. Get rid of ‘your’ personal data! Quite a lot of companies have personal data in their care. They’re not the owner in most cases – no, the data in only in their care. With the help of contemporary modern technology … companies only need access to most of the personal data. There is no need whatsoever to really have it. GDPR is only a few months away.

Well … why don’t these companies make every effort to get rid of (most of) ‘their’ personal data? Why don’t they put it back into the hands of the owners as a starting point? In case self-determination with respect to personal data negatively affects trust (an essential ingredient for contributions to social and business interaction) … legal restraints to self-determination provide limits to control and management by the person him-/herself of specific parts of personal data. This guarantees consistency of personal data and availability for other (legal) person(s). One or more representatives of the formal registrative branch are charged with the management of the personal data governed by these restrictions.

 

61. Het verliezen van winnen is het winnen van verliezen. Het loslaten van vasthouden is het vasthouden van loslaten.

 

62. De data doen het niet …. Wanneer zijn we ein-de-lijk eens zover dat we informatie contextueel gaan modelleren? Waarom blijven dit soort oude koeien keer op keer weer uit de sloot gehaald worden? In 1980 deed de methode het niet (Jaap van Rees) en nu doet de data het niet. Hoe lang zou het nog duren voordat data stelselmatig van situationeel heldere betekenis in handen van mensen tot trefzekere actie komt?

 

63. H, als modelleren voor jou eng klinkt, maak er dan contextueel organiseren van. Of … maak er narratief organiseren van informatie van. Ja, klopt, het kan en het bestaat, zeker. Het gaat er om dat data nu eindelijk ook met hulp van technische datasystemen stelselmatig van situationeel heldere betekenis in handen van mensen trefzekere actie voortbrengt! Daar is de IT nog altijd stekeblind voor.

 

64. In de IT draait het eigenlijk alleen maar om de T, om technologie; informatie, de I, is daaraan feitelijk he-le-maal ondergeschikt. De ene techno wave is nog niet uitgerold of een andere spoelt er al weer over heen. De I is van meet af aan ondergesneeuwd door techno-dominantie. Wanneer was de laatste ontwikkeling op het vlak van I? Was dat niet met de zoveelste normaalvorm? Wat is er daarna nog aan I-doorbraken gemeld? Ik kan er niet één noemen. Al vanaf het eerste begin is informatie door de IT (zonder dat iemand dat ook maar besefte!) ontzield door informatie absoluut te vatten (organiseren, modelleren) – d.w.z. zonder narrative/context. In een wereld die maar heel langzaam verandert, kom je daar nog wel mee weg. Maar dat lukt in hedendaagse dynamiek niet meer: text kan niet leven zonder con-text. En daarom moeten we subiet stoppen met zielloos modelleren, organiseren van informatie. Alleen op basis van informatie die contextueel IS, zijn mensen optimaal in staat er situationeel de juiste betekenis tot trefzekere actie aan te koppelen – inclusief de actie (nog even) niets te doen.

 

65. Contextueel georganiseerde informatie IS en DOET trefzeker DOEN.

 

66. Over informatie(definitie): “Every sign is” (only) “a request for compliance” (Pieter Wisse) … Het is altijd de ontvanger (individu) die situationeel en temporeel betekenis toekent aan de tekens die hij/zij waar-neemt. Het is de taak van de zender zijn/haar tekens zodanig van context te voorzien dat ontvanger in staat is de door zender bedoelde betekenis toe te kennen.

 

67. Ik zit toch iedere keer wat vreemd tegen “beweging tekenverkeer” aan te kijken. En ook tegen gebeurtenis. Hoe zie jij een gebeurtenis? Is een gebeurtenis iets anders dan een situatie (die gebeurt)? Is het een serie elkaar opvolgende situaties?

 

68. Wanneer we ‘hekjes’ weghalen zonder ons grondig af te vragen waarom ze er door wie ooit waren neergezet … en ons daar ook niet voor (wensen te) schamen … dan blijft er vanzelf steeds minder over waarvoor we ons schamen ….

 

 

 

December 2017, 2017 © Jan van Til