Stop informatierot
Jan van Til
De manier waarop we onze
informatie ordenen (modelleren), is doorgaans specifiek toegesneden op heel
concrete (probleem)situaties. Dat is begrijpelijk. Vervelend is echter dat
oplossingen die rondom zo’n specifieke ordening zijn/worden gebouwd, vandaag de
dag erg snel verouderen. Want onder invloed van hedendaagse dynamiek –
informatiemaatschappij, zeg ook maar, worden situaties steeds veranderlijker.
En daarmee vervliegt in essentie ook (veel van) de bruikbaarheid van de bijbehorende
informatie-ordening annex oplossing. Zo grijpt informatierot stoïcijns om zich
heen en tast onze informatievoorzieningen tot op het bot (lees: betekenis) aan.
Inconsistentie van informatie, ambiguïteit, onbegrip en irritatie zijn het
gevolg. Inderdaad, dat is, met het nodige gevoel voor understatement, nogal
vervelend.
Stel nu eens dat we
informatie veel duurzamer zouden kunnen ordenen – veel onafhankelijker van
toepassing in concrete dagelijkse (probleem)situaties. Wat voor gevolgen zou
dat hebben voor bijvoorbeeld besluitvorming, bedrijfsvoering, wendbaarheid en
succes van een organisatie?
Dergelijke informatie is
uitermate geschikt voor algemeen gebruik – hèrgebruik dus – en heet daarom ook
wel infrastructurele informatie. De structuur waarin dergelijke informatie zich
in haar element weet, gaat door het leven onder de noemer van
informatie-infrastructuur. Het gaat hier om duurzame informatie van heldere
betekenis die is geordend tot heel gevarieerde toepassingsmogelijkheden in een
veelheid aan (on)voorziene situaties.
Informatie komt in
informatie-infrastructuur enkelvoudig voor. Dat scheelt alvast legio duplicaten
– en in het kielzog daarvan overbodig beheer en verspilling van (financiële)
middelen. Dat werkt ook enorm positief uit op kwaliteit en transparantie van
informatie.
De direct rondom die
infrastructurele informatie gebouwde applicaties zijn eveneens infrastructureel
van aard; ze waarborgen uniforme, veilige en trefzekere omgang met
infrastructurele informatie. Zo’n stelsel elimineert natuurlijk ook
inconsistentie van informatie die we inmiddels kunnen missen als kiespijn.
Met zo’n stelsel in place
daalt de time-to-market voor het realiseren van informatiebehoeften fors:
infrastructurele functies hoeven slechts eenmalig te worden gebouwd en zijn
samen met de infrastructurele informatie in veel gevallen al(lang) voor handen.
Voor invulling van nieuwe informatiebehoeften bouwen we voortvarend verder aan
eerder aangelegde en informatie-infrastructuur tot duurzaam hergebruik van functies
en informatie. En zo neemt ook wendbaarheid van organisatie toe.
Stel nu eens dat het kan; dat
we informatie veel onafhankelijker van specifieke toepassing in concrete
dagelijkse (probleem)situaties kunnen ordenen. Zou u dat niet veel waard zijn?
Dan is er goed nieuws. Want
het kan! Informatierot is daadwerkelijk te stoppen. Er bestaat ten minste één
methode (Metapattern annex
operationeel platform) voor het duurzaam ordenen van informatie tot robuuste
betekenis. En daarom… daarom bent U aan zet: stop informatierot!
December
2010, 2010 © Jan van Til
Voorgaande
tekst is eveneens gepubliceerd op mijn blog “Informatiekundig bekeken”
en op de website Via
Nova Architectura.