Jouw relaties, jouw
informatie
Jan van Til
“Persoonsinformatie is
persoonlijk eigendom”. Zo staat het prominent op de voorpagina van dotindividual
(augustus 2009). Een prettige oneliner: ligt goed in het gehoor – èn het gevoel! Want zo (eenvoudig) hoort te zijn – dat voelt
iedereen op zijn klompen wel aan.
Maar wat is ‘persoonsinformatie’
eigenlijk? Het antwoord op die vraag laat zich gemakkelijk vinden. Sla het iDNA Manifest er maar
op na. Meteen al in artikel 1 staat: “Informatie over de individuele
(rechts)persoon is eigendom van diezèlfde
(rechts)persoon”. Klare taal.
Wat voor informatie gaat dan
zoal over jou – en is dus van jou? Een paar suggesties.
Je werd geboren in tijd en
ruimte: er ontstond een relatie tussen jou, het tijdstip, de plaats en de
gebeurtenis. Die relatie is van jou. De informatie over die relatie gaat over
jou en is van jou.
Je kreeg een naam: er
ontstond een relatie tussen jou en een naam. Die relatie is van jou. De informatie
over die relatie gaat over jou en is van jou.
Je werd kind van je ouders:
er ontstond een relatie tussen jou en je ouders. Die relatie is van jou. De
informatie over die relatie gaat over jou en is van jou. Trouwens, ook je
ouders zijn personen met eigen persoonsinformatie. Één van de twee ouders werd
vader van jou. Die relatie is van je vader – net als de informatie over die
relatie, want die gaat over je vader.
Je ging ergens wonen: er
ontstond een relatie tussen jou en je woonadres. Die relatie is van jou. De
informatie over die relatie gaat over jou en is van jou.
En zo kunnen we nog uren
doorgaan, maar de boodschap is wel duidelijk. Van belang is dat we informatie
over jou (en dat geldt natuurlijk voor elk individueel persoon) stelselmatig ordenen
naar de relaties die jij door de tijd heen onderhoudt. Alleen al tijdens je
leven ontstaat een veelheid aan relaties die jou voortdurend relateren aan je onophoudelijk
veranderende omstandigheden. Relaties die jou van moment tot moment en van
situatie tot situatie vertellen wie je bent (geworden). Zo beschouwd is jouw persoonlijke
leven een voortdurende en unieke aaneenschakeling van jouw relaties. En voor al
die relaties is het eigenaarschap niet problematisch! En dat geldt ook voor de
informatie over die relaties. Persoonlijke relaties zijn persoonlijk eigendom.
En informatie over persoonlijke relaties (persoonsinformatie) is persoonlijk
eigendom.
Prachtig! Nu – dankzij
speciale informatieordening – de angel uit het eigenaarschap van informatie is
verdwenen … kunnen we gaan bekijken hoe we vervolgens vanuit dat eigenaarschap
omgaan met persoonsinformatie. Wie mag er in welke omstandigheden met welk doel
op welke manier gebruik van maken? Vraag het aan de eigenaar – dáár moet u zijn! Wie zorgt ervoor dat de kwaliteit van die
informatie op peil blijft? Niemand in informatiemaatschappij is erbij gebaat
dat een persoon, het is maar weer een voorbeeld, zijn geboortedatum kan
wijzigen. Op die manier ontstaat er geen vertrouwen in ons maatschappelijk/zakelijk
informatieverkeer. Voldoende waarborgen zijn voor het vestigen en handhaven van
vertrouwen een absolute noodzaak. Daarover handelen de overige artikelen van
het iDNA Manifest.
Neemt u alstublieft even de moeite om onder de indruk te raken van de slechts
16 artikelen die het manifest telt?
Trouwens, wie informatie over
personen strikt ordent naar de relaties van die personen, kan altijd en snel
alle kanten op. Want hoe ‘wild’ en onverwacht die relaties zich ook
ontwikkelen, een merkwaardige relatie blijft gewoon een relatie en die komt er
‘gewoon’ bij. Zo gaat dat met relaties. En dat geldt ook voor informatie over
die relaties. Dat betekent een forse toename in ondersteuningsmogelijkheden van
heersende dynamiek in bedrijf en maatschappij – dankzij vruchtbaar nieuwe
informatieordening!
Wij, mensen, zijn op de één
of andere manier geobsedeerd geraakt door aparte, van elkaar gescheiden objecten.
Wij zien onze wereld door-en-door als een ding-wereld, een wereld waarin we zelfs de mens als object
(resource, fte) hebben neergezet. Relaties leiden er
een kwijnend bestaan en ruimen maar al te gemakkelijk het veld als onze gewaardeerde
objecten in de knel (dreigen te) komen.
Wie zijn conditionering echter
‘verschuift’ van vaste objecten naar dynamische relaties, ‘tovert’ de problematiek
rond informatie-eigendom in één klap de wereld uit en transformeert het door
dingen beheerste wereldbeeld tot een volstrekt nieuwe entourage waarin relaties
de boventoon voeren. Die relaties geven – volop – ruimte en bewegingsvrijheid aan
heel individuele mensen, hun dingen en de informatie erover.
En dan kan onze
informatiemaatschappij een meer dan forse ontwikkelingsstap doormaken. Het
vertrekpunt heet persoonlijk eigenaarschap van relatie-geordende-informatie. Inderdaad:
Persoonsinformatie is persoonlijke eigendom! En dat eigenaarschap werkt vervolgens
sterk richtend uit op houderschap en gebruik van persoonsinformatie.
Augustus
2009, 2009 © Jan van Til
Voorgaande
tekst is eveneens gepubliceerd op mijn blog “Informatiekundig bekeken”.